η ακροδεξιά βία φτηνά ξεπλένεται

Η ξεφτίλα της ελληνικής δημοκρατίας ξεκινά από το ότι χρειάστηκε κοινοβουλευτική ψηφοφορία για να μπορέσει να βρεθεί προ των ευθυνών του απέναντι στη δικαιοσύνη (έστω και αυτή τη δικαιοσύνη) ένας κασιδιάρης. Προ των ευθυνών του αυτό το βίαιο, μισάνθρωπο υποκείμενο, σοσιοψυχοπαθητικής προσωπικότητας πρωτοπαλίκαρο μιας εγκληματικής συμμορίας με νεοναζιστικές πεποιθήσεις και φασιστικές πρακτικές. Για τον ξυλοδαρμό μιας γυναίκας, σε απευθείας μετάδοση σε πανελλήνιο δίκτυο, στη τηλεόραση.

Και όμως, αυτό το άσυλο που προστατεύει τους κασιδιάρηδες και τους κεφαλογιάννηδες αυτής της χώρας ακόμα καλείται πολιτικό. Πολιτικό είναι το άσυλο που εκλήθησαν να άρουν οι πατέρες ενός έθνους που σαπίζει βουτηγμένο στην εξαθλίωση και την ανελευθερία του.  Πολιτικό γιατί θεσμοθετεί -υποτίθεται- και προστατεύει -θεωρείται- την ελευθερία λόγου και έκφρασης στο ναό της δημοκρατίας και -με μια κατάχρηση- την ελευθερία λόγου και έκφρασης έξω από αυτό, αλλά με μια παραφροσύνη καταλήγει να αποποινικοποιεί τη βία και το έγκλημα και εντός και εκτός αυτού. 

Τρεις βουλευτές της νέας δημοκρατίας (και ένας καθηγητής ιατρικής!) αποφάσισαν ότι αυτού του είδους το άσυλο -το πολιτικό άσυλο- δε έπρεπε να αρθεί για το υποκείμενο κασιδιάρης. Ένας απ' τους βουλευτές, γενικός γραμματέας του κυβερνώντος κόμματος. Μια σπουδαία, παλικαρίσια πολιτική πράξη, από άτομα χωρίς ίχνος πολιτικής υπόστασης. Μια πράξη που δείχνει πόσο ξεκάθαρα στην κυρίαρχη ιδεολογία η αποποινικοποιημένη ακροδεξιά βία είναι πολιτική. Μια πράξη που δίνει επιτέλους στη γελοία ψηφοφορία τη πολιτική υπόσταση που θα όφειλε να έχει, όπως πλέον απαιτεί ένα μεγάλο ποσοστό της ελληνικής κοινωνίας. Μια πολιτική υπόσταση που αποδέχεται επισήμως ως πολιτικό επιχείρημα το τραμπουκισμό των κασιδιάρηδων, τη βία των παναγιώταρων, τη σκατοψυχία των φαηλοκρανιδιώτηδων, τον διανοητικό μεσαίωνα των λογιών λογιών υπουργικών συμβούλων και το πνευματικό βάραθρο νεοναζί μητροπολιτών. Το σκότος ως πολιτικό επιχείρημα, η σαπίλα ως πολιτική πράξη. Που θέλουμε δε θέλουμε καθορίζει πλέον τις ζωές μας. Και τις συνομιλίες μας. Και τις ψυχές μας.  

Τίμια ξεδιπλώνεται η ιδεολογία της ακροδεξιάς δράκας που διαχειρίζεται τις εντολές των δανειστών της κοινωνίας. Τίμια και γοργά. Με τη μπότα του φασίστα, το γκλομπ του μπάτσου, το μικρόφωνο του δημοσιογράφου, το γραμμάτιο του τραπεζίτη. Τώρα και με το φτηνό ξέπλυμα της βίας τους. 

Ασφυκτιώ