η ρημαγμένη αισθητικά αθήνα απέκτησε επιτέλους ένα νέο αρχιτεκτονικό προορισμό και -ω τι χαρά!- μέσα σε αυτόν βρέθηκαν μαζεμένες και αγαλμάτινες οι οδηγίες για ένα καλύτερο κόσμο.Στη πρώτη του φορά όμως, άπειρο και απροστάτευτο ακόμα, σαν βρέφος, το μουσείο προσβλήθηκε απο μια -προσωρινή ευτυχώς- λοιμώδη νόσο: εκατοντάδες άσχημοι άνθρωποι -και κάποια παράσιτα- κατέλαβαν τις αίθουσές του, σέρνοντας πίσω τους την ανείπωτη μιζέρια τους. Εκείνοι που προσωποποιούν τη χειρότερη έκφραση της κοινωνίας αυτοπροσκλήθηκαν για να θαυμάσουν πρώτοι ό,τι χρόνια τώρα αδίστακτα πολεμούν: τη γνώση, τη λιτότητα, την αισθητική, τη δημοκρατία.
Το ευχάριστο είναι, βεβαια, ότι όλοι αυτοί δε θα ξαναπατήσουν το πόδι τους εκεί μέσα, γιατί στη πραγματικότητα μισούν τον πολιτισμό. Έτσι, ο νέος χώρος, ξαλαφρωμένος μια για πάντα από την ακατάσχετη εσωστρέφεια της πρώτης φοράς, θα υποδέχεται τους πολίτες του κόσμου ανοιχτός, δημόσιος και (είθε στο μέλλον) ελεύθερος.
