Στη πραγματικότητα το ζήτημα των ΟΥΚ είναι υπαρξιακό. Το να απαιτούμε ως κοινωνία από τα ΟΥΚ να μην είναι ρατσιστές, μισαλλόδοξοι και μισάνθρωποι είναι σαν να προσπαθούμε να αναιρέσουμε την πεμπτουσία, την ίδια τους την αιτία της ύπαρξης.
Τα ΟΥΚ αποτελούν πολεμικές μηχανές και στο πλαίσιο της μεταροπής του σε αυτές, τα μέλη τους προσπαθούν πολύ σκληρά να απαλλαγούν από βασικά ανθρώπινα χαρακτηριστικά, όπως ο Λόγος, η διακριτική ικανότητα, η ενσυναίσθηση, η συμπάθεια, η ανοχή, η κοινωνική συμμετοχή και προσαρμοστικότητα, ενώ αντίθετα αποκτούν μια διαστρεβλωμένη -για τα δεδομένα της μοντέρνας κοινωνίας- θεώρηση της αυτοθυσίας, της αλληλεγγύης, του πατριωτισμού και της ίδιας της ανθρώπινης ζωής. Τα πρώτα τα αποβάλουν γιατί είναι άχρηστα στο λειτούργημά τους, ενώ τα δεύτερα τα υιοθετούν διότι χωρίς αυτά είναι αδύνατο να φέρουν εις πέρας ολόκληρη τη διαδικασία του αναγκαίου απανθρωπισμού τους.
Επιπλέον, τα πολεμοχαρή ανθρωποειδή που προκύπτουν από τη στρατιωτική σχολή των ΟΥΚ θα χρειαστεί να επιβεβαιώσουν την αυθυπαρξία τους στην ιδέα ενός υπαρκτού εχθρού. Αυτός ο εχθρός απαιτείται να έχει πρόσωπο, να είναι απτός, να έχει λαιμό να στραγαλλίσουν και σώμα να μπήξουν μέσα του τη λόγχη. Και επειδή πια δεν υπάρχουν τέτοιοι εχθροί, κατασκευάζεται γι' αυτούς ο Αλβανός, ο Σκοπιανός και ο Τούρκος (αυτός ο προαιώνιος Τούρκος!). Ο καπιταλισμός, το παγκόσμιο εμπορικό και τραπεζικό σύστημα, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο -οι μόνοι εχθροί από τους οποίους πραγματικά κινδυνεύει η ανεξαρτησία όσων τα ΟΥΚ νομίζουν ότι υπερασπίζονται- είναι κάποιες άυλες, αφηρημένες έννοιες που δε διδάσκονται στις στρατιωτικές σχολές και που η αντιμετώπισή τους (συνήθως) δεν προϋποθέτει μυς ή σφαίρες.
Και τώρα, ένα προοδευτικό κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας αγανακτεί που σε μια στρατιωτική παρέλαση, τα ΟΥΚ τολμούν να διαδηλώνουν το μίσος τους. Μα προς τι η φασαρία! Οι στρατιωτικές παρελάσεις δεν υπάρχουν παρά μόνο για να αναδεικνύουν το φρόνημα των στρατευμάτων, να καταδεικνύουν ποιοι είναι, σε τι πιστεύουν και τι είναι σε θέση να κάνουν. Στο φρόνημα των ΟΥΚ προεξάρχει το κατασκευασμένο μίσος για τον άλλο και αυτό ανέδειξαν. Ανοιχτά και ειλικρινά, ωμά και κυνικά. Η καταδίκη τους είναι τρύπα στο νερό. Η ΕΔΕ ένα μεγάλο αστείο. Η κατάργηση της παρέλασης κλείσιμο των αυτιών. Η κατάργηση του στρατού πάλι, μια καλή ιδέα!
