Δέχτηκα μερικά email, 2 σχόλια και κάμποσα προφορικά ξυσίματα της κεφαλής για την ανάρτηση ¨αυτό δεν είναι πλέον πίπα¨. Το ερώτημα παραμένει "τι στο διάολο είναι" και αυτό σε τελική ανάλυση είναι ένα κεντρικό ερώτημα.
Η εικόνα αυτή είναι ο γνωστός πίνακας του Ρενέ Μαγκρίτ "La trahison des images" δηλαδή "η προδοσία των εικόνων". Σε αυτήν βλέπουμε τη φράση "ceci n'est pas une pipe" που έγραψε ο ίδιος ο Μαγκρίτ στον πίνακά του. "Αυτό δεν είναι μια πίπα", δηλαδή. Τότε τι είναι; Μην είναι η αντίληψή μας που αποφάσισε να μας κοροϊδέψει; ή μήπως οι ίδιες οι εμπειρίες μας κατάντησαν αρκετά προβληματικές για να μπορέσουμε να απαντήσουμε με ασφάλεια; και ναι και όχι θα απαντούσε ο Μαγκρίτ.Αυτό που βλέπουμε δεν είναι μια πίπα, είναι η απεικονιστική αναπαράσταση μιας πίπας και για την ακρίβεια η ανάρτηση ενός ψηφιακού αντίγραφου μιας απεικονιστικής αναπαράστασης μιας πίπας γιατί η αυθεντική απεικονιστική αναπαράσταση της συγκεκριμένης πίπας βρίσκεται σε ένα μουσείο του Λος Άντζελες.
Υπάρχει κατά τον Μαγκρίτ μια βασική διαφορά ανάμεσα στην απεικονιστική αναπαράσταση και στη πραγματικότητα στην οποία αυτή αναφέρεται. Και αυτή τη διαφορά θέλησε να καταδείξει με την απεικονιστική αναπαράσταση της πίπας. Και σα να μην φτάνει αυτό, είναι ακόμα πιο σημαντικό το ότι η κατανόησή της διαφοράς αυτής δεν έχει να κάνει μόνο με την αισθητηριακή αντίληψη αλλά και με τον ορισμό της δεδομένης έννοιας (της πίπας δηλαδή), ο οποίος αντλεί τη προέλευσή του από την ίδια την κοινωνία. Αυτή είναι όσο πιο απλοϊκά γίνεται η ερμηνεία του πίνακα.
Η ερμηνεία της ανάρτησης τώρα (γιατί ως γνωστό, υπάρχει διαφορά ανάμεσα στην απεικονιστική αναπαράσταση μιας ανάρτησης και στη πραγματικότητα στην οποία αυτή αναφέρεται): Με αφορμή την εφαρμογή του νέου αντικαπνιστικού νόμου, κάθε φορά που ένας σερβιτόρος ή το αφεντικό διαμαρτυρηθεί, υπενθυμίστε του αυτή τη διαφορά ανάμεσα στην απεικονιστική αναπαράσταση της έννοιας στην οποία απευθύνεται η απαγόρευση και στη πραγματικότητα στην οποία αυτή αναφέρεται και που μόλις την ανάψατε και ανυπομονείτε να ρουφήξετε. Η ώρα που θα κάνει το αφεντικό να ξύσει το κεφάλι του αναζητώντας το καλά κρυμμένο στην υλικότητα του αντικειμένου που του προβάλλετε κοινωνικό πλαίσιο θα είναι αρκετή για μερικές διασκεδαστικές ρουφηξιές ή για να προλάβετε να απομακρυνθείτε πριν διεγείρετε για τα καλά τα απολίτιστα πρωτογονικά του ένστικτα. Τόσο απλό.
