Η προμελετημένη ενέργεια του Πραπεβεζή μοιάζει με χάδι στοργής στον μικροαστικό και ανομολόγητο φαντασιωσικό σαδισμό ενός κομματιού της κοινωνίας που διαβάζει πρώτο θέμα, και ασύνειδος διεγέρτης του συλλογικού υποβολέα όσων υπολοίπων νιώθουν τις πολιτικές υποταγές του πρωθυπουργεύοντα Παπανδρέου σαν τη δαμόκλειο σπάθη που ίπταται πάνω απ' τα κεφάλια τους. Το τόσο ανθρώπινο "γεια στο χέρι του" θα εκπνευστεί από τα χείλη τους αβασάνιστα και απενοχοποιητικά, σαν την ανάσα που ξεφεύγει απ' τα δεσμά μιας σκέψης-ψυχοπλάκωμα.
Για κάποιους άλλους η ενέργεια Πραπεβεζή δεν είναι παρά η αφορμή για ένα νέο σφίξιμο της γραβάτας. Η ρίψη του παπουτσιού ακούγεται σαν προτροπή αυτοθωράκισης πίσω απ' τον καταδικαστέο λαϊκισμό, τη σιδερένια πολιτική ορθότητα, που υπάρχει για να θυμίζει πως ό,τι δε μπορεί να προβλεφτεί απ' τον προγραμματισμό της προσωπική φρουράς δύναται να απειλήσει αμετάκλητα την ηδονή της δυσκοιλιότητας.
Και οι προοδευτικές δυνάμεις του τόπου θα καθαρίσουν αμήχανα το λαιμό τους παλεύοντας με τη γοητεία της παλινδρόμησης στη προ-Κούντερα φάση τους και την αναγκαιότητα της αυτοσυγκράτησης μπρος στον ανοιχτό προβολέα της κάμερας. Ίσως μέσα τους να αναρωτιούνται ακόμα ποια πράξη είναι περισσότερο πολιτική και αν τελικά έχουν όντως ηττηθεί από την προελαύνουσα ακροδεξιά όπως τελευταία ξεκίνησαν να υποψιάζονται.
Μένει μέσα μου ένα κομμάτι τελευταίο, το μόνο που στέκει ακόμα έμψυχο μέσα στη σύγχυση και τη κυρίαρχη ελληνοψυχία. Μα και αυτό ζει υπό τον τρόμο, χρειάζεται ακόμα να υπερβεί τη καταστολή, να αναπνεύσει λίγο από τη περιοδική απασχόληση από 4.500 ένστολους και άλλους μπάτσους.
το παπούτσι του τόπου μας είναι μπαλωμένο, δυστυχώς και η διαδικασία επιδιόρθωσης φαντάζει απίθανη καθώς ο εργασιακός κατακερματισμός οδήγησε το επάγγελμα του τσαγγάρη στα αβαθή του σύγχρονου labour range. δεν ξέρω γιατί επέλεξα να σχολιάσω σ'αυτή την ανάρτηση ενω σε παρακολουθώ καιρο..
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ανάρτησή που επέλεξες να σχολιάσεις είναι αρκετά εσωστρεφής και δύστροπη. Είναι περισσότερο μια δική μου προσπάθεια να με κατατάξω στο φάσμα των πιθανών αντιδράσεων της υπόθεσης με το παπούτσι. Και ίσως κάποιος αναγνώστης να τη σκεφτεί βάζοντας μπροστά του τα δικά του συναισθήματα ή τις δικές του ανομολόγητες σκέψεις για το θέμα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπέτρεψε μου λοιπόν να κάνω κάποιες υποθέσεις. Ενδεχομένως με το να σχολιάσεις εδώ και τώρα να επιχείρησες στη πραγματικότητα να διασαλέψεις το στριφνό της ανάρτησης, να τη κάνεις πιο ανοιχτή, να προκαλέσεις μια δική μου αντίδραση περισσότερο εύληπτη (και μεταξύ μας καλά έκανες). Μπορεί πάλι να ήθελες να επικυρώσεις με ένα όχι πολύ προφανή τρόπο τα δικά σου συναισθήματα απέναντι στις πιθανές ερμηνείες που δίνω για την αντιμετώπιση του παπουτσιού. Ίσως πάλι οι 2 αυτές ερμηνείες να είναι απλώς βλακείες.
Ευχαριστώ πάντως για το σχόλιο μιας και δύσκολα φίλος αναγνώστης σχολιάζει σε τέτοιου ύφους αναρτήσεις.
Πάντως κρίνοντας από τις επιρροές σου στη δική σου θεματολογία αυτή μου η ανάρτηση θα ήταν σίγουρα στις υποψήφιες για σχολιασμό σου.