28.4.11

υπάρχει ζωή μετά το γάμο;


Η βασιλική οικογένεια της Αγγλίας, μια από τις χιλιάδες που σε αυτή τη χώρα ζει με επιδόματα και που χτυπήθηκε σκληρά από τις πρόσφατες περικοπές -αναλογικά οι απώλειες του εισοδήματος είναι τεράστιες- γιορτάζει το γάμο του παιδιού της. Ανθρώπινο και πολυέξοδο. Ο πρίγκηπας Κάρολος και η νύφη σαν απλοί άνθρωποι άκουγαν μαζί από τα i-pod τους τη μουσική που θα ακουστεί τη μεγάλη στιγμή. Ο πρωτοσέλιδος έρωτας των νεόνυμφων με κάνει να πιστεύω ξανά στην αληθινή, ανιδιοτελή αγάπη. Ο αυθεντικός, ειλικρινής πατριωτισμός των γηγενών αναβιώνει, δόξα και τιμή στους νεκρούς φαντάρους του Αφγανιστάν. Σε μια παράκρουση γενναίας λεβεντιάς απαγόρεψαν στον Σύριο πρεσβευτή να εκπροσωπήσει την αιμοσταγή κυβέρνησή του στο υπέρλαμπρο αβαείο μα το ευχάριστο μήνυμα θα το ευαγγελίσουν στις δικές τους δικτατορίες οι πρεσβευτές της Σαουδικής Αραβίας, του Μπαχρέιν και της Ζιμπάμπουε. Η φιλανθρωπική προσέγγιση του γάμου συγκινεί.  Αντίτυπα του προγράμματος θα μοιραστούν δωρέαν στους πάμπλουτους καλεσμένους και άλλα 140 χιλιάδες θα πωλούνται στους χαρούμενους κατασκηνωτές-καταναλωτές απ' έξω. Ο κομψός νυχοκόπτης-μπρελόκ με τα πρόσωπα των νεόνυμφων συγκλονίζει. Οι εμετοσακούλες με το βασιλικό γαμήλιο έμβλημα ξεπουλούν. Τα κουπόνια στα σούπερ μάρκετ καλούν χαρωπά να ψωνίσουμε φτηνά στο όνομα της επόμενης βασίλισσας. Αλλάζω τα έπιπλα στο σπίτι χάρη στις εκπτωτικές εκπλήξεις προς τιμήν των νεόνυμφων. Ήδη έχω προμηθευτεί κατά κούτες τα χαρτιά υγείας-αναμνηστικά αυτού του σπουδαίου γάμου αλλά δε σκοπεύω να τα αξιοποιήσω κατάλληλα μιας και προσδοκώ στη μελλοντική εκτόξευση της αξίας τους ως συλλεκτικά αντικείμενα από μια εποχή που θα στιγματιστεί από την επανάσταση στη Λιβύη και το καπέλο της Βικτόρια Μπέκαμ. 100 αστυνομικοί έκαναν ντου σε καταλήψεις αναρχικών και μάζεψαν 14 από αυτούς με κατηγορίες υποκλοπής ηλεκτρικού ρεύματος. Οι αρχές αρνούνται τη σχέση της δράσης αυτής με το γάμο ωστόσο οι εφημερίδες τοποθετούν την είδηση δίπλα στις αποκλειστικές πληροφορίες για το νυφικό-έκπληξη. Παρήγγειλα από τώρα τη πίτσα που θα φάω αύριο - δουλειά άλλωστε δεν έχει, άφθονος χρόνος λοιπόν για να ξεράσω με τις υγείες μου. 


Από αυτό το ιστολόγιο να στείλω τα φιλιά, τις θερμότερες ευχές και τα ειλικρινή μου συγχαρητήρια στο μεγάλο μου προσωπικό καημό και κρυφό πόθο, στη μικρή αδερφή της μέλλουσας βασίλισσας, στην ακριβοθώρητη και πεντάμορφη Πίπα. 

25.4.11

μεταπασχαλινή δυσπεψία - απόκριση στον πρωθυπουργό


Διάβασα πως τις προάλλες, ο εκτελών χρέη πρωθυπουργού της Ελλάδας Παπανδρέου έσφιξε το χέρι καθενός από τους 200 επιβαίνοντες του πλοίου προς την Ύδρα και πως μάλιστα οι πλειοψηφία αυτών ανταποκρίθηκε θετικά. Και ομολογώ εδώ πως η σκέψη της παθητικής χειραψίας μεσοπέλαγα με εκείνον που αποκαλώ πολιτική μαριονέτα (με ολίγον από στρουμφ) σε κάθε μου γραπτή αναφορά σε αυτό το ιστολόγιο παρέμεινε σε μια ανυποψίαστη γωνιά του μυαλού μου ολίγον περισσότερο ακόμα από όσο απαιτείται απ' το πατροπαράδοτα ψημένο αρνί να παραμείνει στο έντερο του μπουκωμένου ψηφοφόρου του. 

Φαντασιώθηκα -φευ- λαμπριάτικα πως βρισκόμουν αποκλεισμένος στο καταμαράν και πως η πολιτική μαριονέτα Παπανδρέου, με το αλησμόνητο χαμόγελο συγκρατημένης αυτοπεποίθησης που παραπλάνησε τόσους με εκείνο το "πάμε" που ξεστόμισε κάποτε, μου έδινε το χέρι ευχόμενος ειλικρινά χρόνια πολλά και ταυτόχρονα τη δυνατότητα να ξεστομίσω και εγώ ό,τι θα απελευθέρωνε αυτό το συναπάντημα από τα ακατέργαστα του ψυχισμού μου στα ελάχιστα δευτερόλεπτα που θα μου αναλογούσαν. 

Δύσκολη φαντάζει ακόμη και η φαντασιωσική τοποθέτηση. Γιατί ακριβώς, η φαντασίωση δεν περιλαμβάνει τον Πάγκαλο (δεν θα τον χώραγε άλλωστε) συνεπώς η ανεπηρέαστη απ' τους πολιτισμικούς κανόνες έκφραση της ναυτίας (το ξέρασμα στο πέτο του - και εγώ τα έφαγα άλλωστε - και το καταμαράν κουνάει μεσοπέλαγα) θα έχανε ένα καλό λόγο ύπαρξης. Αυτό συνεπώς σημαίνει πως με τον πρωθυπουργεύοντα θα λογόκρινα το ασυνείδητό μου; 

Μπρος στην προδιαγραφόμενη συντριβή και πριν την τελική μου απόκριση, ρώτησα την εκλεκτή μου παρέα, εκείνη τι θα έκανε. Η απάντησή της σαφής: "... λυπάμαι που δεν είστε φτιαγμένος για αυτή τη δουλειά, δεν σας αναγνωρίζω καμιά εξουσία και είστε χυδαίος". Αντιπαρέρχομαι αυτή τη ραγδαία κλιμάκωση της επιχειρηματολογίας από την εκλεκτή μου παρέα, και στέκομαι μειδιώντας στη χρήση του πληθυντικού. Ο πολιτισμός εδώ κάνει ξανά το θαύμα του, ανακαλώ συγκινημένος.

Όσο και να το καθυστερούσα, έπρεπε να απαντήσω στο ερώτημα που μου σφηνώθηκε σαν καρφί σε σταυρό την πιο ιερή μέρα της χριστιανοσύνης. Εγώ πώς θα αποκρινόμουν; Από το βλέμμα μου περνούν διάφορες εικόνες, όλες βουβές. Να κουνώ απαξιωτικά το κεφάλι, να αρνούμαι τη χειραψία, να τη πραγματοποιώ αλλά κατά τη διάρκειά της να παίζω το μεσαίο μου δάχτυλο στη κλειστή καμπύλη των δύο παλαμών μας κάνοντας ένα παπανδρέου να νιώσει και πάλι παιδί ή μαλάκας, να μουρμουρίζω υποτιμητικά, να φωνάζω, να βρίζω, να κλαίω ξανά τη χαμένη αξοπρέπειά μου όπως έκανα κάμποσα χρόνια στην Ελλάδα. Τελικά καταλήγω. Θα του ζητούσα απλά να θυμόταν πως η προσωπική μου άποψη θα ήταν να ξεκουμπιζόταν άμεσα αυτός και το σόι του, οι παρατρεχάμενοι και  οι χειροκροτητές του, έτσι χωρίς περαιτέρω εξήγηση. Μπορεί και να καταλάβαινε, αλλά ίσως και όχι. Το πιο πιθανό είναι ότι δε θα άκουγε τίποτα βέβαια.
Χαμηλώνω το βλέμμα και μου στερώ αυτοτιμωρητικά τον σπάνιο ήλιο που μας κάνει τη χάρη να καίει στον ουρανό του Λονδίνου. Ένιωσα σαν ηθοποιός που πρόβαρε τα λόγια του στον καθρέπτη, σαν κυρίαρχος σε μια πλαστή διαλεκτική σχέση. Αποκρινόμουν στο τίποτα. Είχα μπροστά μου τον άνθρωπο και ξεχνούσα πως στόχος μου είναι ο πολιτικός. Παραπλανιόμουν. Συμμετείχα ενεργά στη εξαπάτηση. Γινόμουν σύμμαχος του προσωπικού μου νεκροθάφτη (που θα έγραφε και ο Κούντερα). Σηκώνω τα μάτια ξανά και προσπαθώ να φανταστώ τον ελληνικό ήλιο. Σκέφτομαι πως αυτός ο πολιτικός πολιτισμός ακόμα και στη φαντασίωση, σε συνθήκες μάλιστα κλειστού καταμαράν στη μέση της θάλασσας, είναι ένα μικρό βήμα προσωπικής αναξιοπρέπειας για μένα και ένα μεγάλο αρρωστημένο βήμα για την υπόλοιπη ανθρωπότητα που ξερνάει στη στεριά. 

Το εξομολογούμαι όμως. Τιμωρείστε με!


Όταν με το καλό ολοκληρωθεί η πασχαλινή πέψη αναζητώ και απ' τον φίλτατο αναγνώστη τη δική του απόκριση στο σοκαριστικό ενδεχόμενο της προτεινόμενης χειραψίας με τον πρωθυπουργεύοντα. 

23.4.11

εντεύθεν το αγαλλίαμα


Παρουσία του υφυπουργού εξωτερικών της κοσμικής ελληνικής δημοκρατίας πραγματοποιήθηκε σε μια εκκλησία της Μέσης Ανατολής η τελετή παράδοσης - παραλαβής μιας λαμπάδας με φως στο οποίο ένα δυτικό-ευρωπαϊκό κράτος αποδίδει μεταφυσικές ιδιότητες. Κάποιος πατριάρχης στον ολιγόλεπτο χαιρετισμό του τόνισε μεγαλόψυχα μεταξύ των άλλων πως ο χριστιανισμός αναγνωρίζει τὸ δικαίωμα του κάθε πολίτη να ἔχει τὴν δική του πίστη, ἀρκεῖ νὰ αποδεχτεί και ὁ ἄλλος τὸ δικαίωμα της πίστης των Χριστιανών να επιβάλλεται στη δημοκρατία. Στην αντιφώνησή του, ο εκπρόσωπος του κοσμικού κράτους εξέφρασε τη συγκίνησή του που μεταφέρει το Άγιο Φως στην Ελλάδα και διαβεβαίωσε πως και η φετινή λαμπρή υποδοχή της λαμπάδας θα αποτελέσει ένα ακόμα σημαντικό εμπόδιο για την  ἐκκοσμίκευση τῆς δημοκρατίας της χώρας καὶ τὴν ἀμερόληπτη θρησκευτικά λειτουργία του κράτους, τὸ ὁποῖο εξάλλου καμιά υποχρέωση δεν έχει νὰ λάβει ὑπόψη του τὴν πολυπολιτισμικὴ συγκρότηση των σύγχρονων κοινωνιῶν. Και σε τέτοιο κλῖμα Ἱερᾶς συγκινήσεως, ὁ υφυπουργός, ο εκπρόσωπος του ανεξίθρησκου κράτους , καθώς και οι λοιποί απεσταλμένοι της δημοκρατίας έψαλλαν μαζί με τον Ἱερό Κλῆρο καί τόν Λαό τό «Φῶς Ἱλαρόν» κρατώντας στά χέρια το ἀνέσπερο Φῶς.


Εξάλλου, λίγες ώρες αργότερα αποθεωτικής υποδοχής από τους πολίτες-οπαδούς του χριστιανισμού έτυχε το Άγιο Φως στο αεροδρόμιο "Ελευθέριος Βενιζέλος" κατά την άφιξη του στη χώρα. Το ανέσπερο Φως στις δηλώσεις του τόνισε ότι είναι έτοιμο να προσφέρει στην Ελλάδα. "Είμαι πολύ χαρούμενο που επέστρεψα στην χώρα που με αγαπά και με πιστεύει. Ευχαριστώ όλους τους χριστιανούς της Ελλάδας που μου έκαναν αυτή την μεγάλη και θερμή υποδοχή", υπογράμμισε το Άγιο Φως και συμπλήρωσε: "Είμαι έτοιμο να προσφέρω στην Ελλάδα άμεσα. Ακόμη και αύριο να είχαμε αγώνα, εγώ θα μπορούσα να κάψω. Οσον αφορά το θέμα διάσωσης της Ελλάδας, πιστεύω ότι θα σωθούμε".
Τα απρόοπτα πάντως ούτε εδώ έλειψαν! Ενώ το Άγιο Φως έκανε μπροστά στις κάμερες και δίπλα στο χώρο παραλαβής των λαμπάδων τις πρώτες του δηλώσεις, οι χριστιανοί αποφάσισαν να κάνουν το πατροπαράδοτο «ντου». Η αστυνομική δύναμη των ΜΑΤ προσπάθησε να συγκρατήσει το ενθουσιώδες πλήθος, να απωθήσει τον κόσμο, να μην του επιτρέψει να εισέλθει στην αίθουσα αφίξεων. Και μέχρι ενός σημείου τα κατάφερε. Όπως κατήγγειλαν μερικοί απ' τους χριστιανούς, η αστυνομία χρησιμοποίησε αρχικά «απωθητικό σπρέι», κίνηση που τους εξαγρίωσε και οδήγησε στις ασχήμιες που ακολούθησαν. «Τι γίνεται εδώ, γιατί τα σπάνε;» ρώτησε εμφανώς σοκαρισμένο το Φως τον εκπρόσωπο του Λάος. Ο χριστιανός και πατριώτης βουλευτής τον καθησύχασε με την κλασική δικαιολογία: «Η αστυνομία δεν έκανε σωστά τη δουλειά της, δεν άφησε τον κόσμο να περάσει μέσα».

Γλυκιές αναμνήσεις από την επίδειξη σεβασμού του κράτους μας στην αναμμένη λαμπάδα εδώ.
Διαβάστε ακόμα και ένα τοπ 10 υπέρλαμπρων υποδοχών. 

17.4.11

Τρέχει σαν πουλί, μα πουλί δεν είναι, Έχει αυτιά γαϊδάρου μα γάιδαρος δεν είναι. Τι είναι;

Δεν το αποκάλυψα πέρυσι για λόγους εθνικής ασφάλειας. Άνθρωπος είμαι όμως, δεν αντέχω άλλο και έσκασα, γι' αυτό και το αποκαλύπτω τώρα: 
Ο μαραθώνιος του Λονδίνου είναι η αιτία της σημερινής τραγωδίας της Ελλάδας. Στον περσινό μαραθώνιο είχε τρέξει μυστικά σε απευθείας σύνδεση και ο πρωθυπουργός της Ελλάδας Γιώργος Παπανδρέου. 
Οι Έλληνες, συνηθισμένοι στην εξαπάτηση, είχαν μεθύσει από την εικόνα ενός απόλυτα φιτ πρωθυπουργού, που σε αντίθεση με τον καλοφαγά προκάτοχό του συντηρούσε την ακατανόητη ελπίδα ότι εκείνος θα "τρέξει" τη χώρα έξω από τη κρίση. 


Ήταν όμως τα πράγματα έτσι εκείνη τη μοιραία άνοιξη του 2010;

Στη πραγματικότητα ο Γιώργος στην υπερπροσπάθεια του μαραθωνίου έβγαλε από μέσα του το παιδί που ποτέ δεν υπήρξε εξαιτίας του βαρέος ονόματός τους και έτρεξε για την Ελλάδα φορώντας την αγαπημένη γαλανόλευκή του στολή. Του Στρουμφ. 


Μα αυτή η γλυκιά παλινδρόμηση για ένα άνθρωπο που το μόνο που ζητούσε ήταν η επιστροφή στην αθωότητα συντέλεσε σε μια ιστορική στροφή στην ένδοξη πορεία ενός περήφανου λαού. 

Ήταν μόλις το 2ο χιλιόμετρο της διαδρομής, όταν ο Γιώργος ντυμένος Στρουμφ πέρασε μπρος από μια κάμερα του BBC. Την ίδια στιγμή ο διευθύνων σύμβουλος του οίκου Standard & Poor's παρακολουθούσε απ' τη τηλεόραση τον αγώνα και τρώγοντας σαν άνθρωπος ανέμελα το πρωινό του ξαφνικά στραβοκατάπιε. Λίγες ώρες αργότερα μάθαμε για την υποβάθμιση του αξιόχρεου της χώρας από το παραπάνω οίκο. Τυχαίο;  


Η ατυχής έμπνευση των διοργανωτών να περάσουν τη διαδρομή του μαραθωνίου και απ' το Canary Wharf, εκεί όπου εδράζουν τα κεντρικά των μεγαλύτερων τραπεζών του κόσμου δηλαδή, συνέδραμε στην επικείμενη τραγωδία. Ο Γιώργος κοντοστάθηκε να πιει μια πορτοκαλάδα και σαν από θαύμα ο ΓΔ και το FTSE/ASE 20 κατέρρευσαν, ενώ οριακά εξελίχθηκε η κατάσταση στον τραπεζικό δείκτη, με κλείσιμο οριακά στις πολύ κρίσιμες στηρίξεις στα επίπεδα των 1.530 – 1.550 μονάδων. Μα η κακοτυχία του ανέμελου πρωθυπουργού που αγαπούσε τα παιδικά και το φίτνες δε σταμάτησε εκεί. Μόλις το χαρούμενο Στρουμφ πέρασε μπροστά από τα headquarters της Goldmann Sachs στο City, είχε την ομολογουμένως πανέξυπνη ιδέα να χαιρετήσει τους παλιόφιλους της εταιρίας και όπως ήταν φυσικό και επόμενο την ίδια στιγμή η επιτοκιακή ψαλίδα των ελληνικών δεκαετών ομολόγων σε σχέση με τα αντίστοιχα γερμανικά εκτοξεύθηκε ακαριαία.
Στο οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης στην Αθήνα επικράτησε αναστάτωση με τις συνεχείς μαλακίες του πρωθυπουργού και τις επακόλουθες καταιγιστικές εξελίξεις. Μόλις επιβεβαιώθηκε από τον υφυπουργό ανάπτυξης ότι το Στρουμφ που έτρεχε στο μαραθώνιο ήταν ο πρωθυπουργός, σήμανε συναγερμός. Η καταστροφή όμως συνεχιζόταν. Όση ώρα ο Γιώργος ξαλάφρωνε σε μια τουαλέτα ύστερα από μιάμιση ώρα επίπονου τρεξίματος το ευρώ υποχώρησε κατά 30 σεντς έναντι του δολαρίου. Αυτό ήταν. Με επείγουσα παρέμβαση του Γιάννη Πρετεντέρη ο πρωθυπουργός πείθεται να εγκαταλείψει τη στολή του Στρουμφ, επιλέγοντας κάτι πιο δυναμικό για τις αγορές.


Το σαφές υπονοούμενο του Έλληνα πρωθυπουργού με την καινούργια αμφίεση όμως δεν άφηνε περιθώρια αισιοδοξίας. Ο οίκος Moody’s υποβάθμισε την πιστοληπτική ικανότητα της Ελλάδας κατά τρεις βαθμίδες -από το Β1 στο Ba1- αφήνοντας ταυτόχρονα ανοιχτό το ενδεχόμενο να προχωρήσει σε νέα αρνητική αξιολόγηση στο άμεσο μέλλον. Νέος πανικός στη χώρα και ο Γιώργος προχωρά σε κάτι πιο ελληνικό και ταυτόχρονα εμπνευσμένο και από την αμερικάνικη κουλτούρα. Συνεχίζει τον αγώνα ως Homer Simpson.


Αλίμονο όμως! Ο George Soros που κερδοσκοπούσε ασύστολα στο παραδιπλανό ladbrokes τον κατάλαβε και τηλεφώνησε στους Financial Times δηλώνοντας πως είναι αναγκαία η υλοποίηση κάποιου είδους ανασχεδιασμού του χρέους της Ελλάδας , χωρίς ωστόσο να υποστούν haircut τα ελληνικά ομόλογα.
Το μέλλον διαγραφόταν νοσηρό για τη πατρίδα. Το παιδικό όνειρο του Γιωργάκη μετατρεπόταν σε εφιάλτη για ένα ολόκληρο λαό. Και τότε ανέλαβε ο πραγματικός Γιώργος να βγάλει το φίδι απ' τη τρύπα. Ο Γιώργος ο Καραγκτζαφέρης. Αυτός, ως γνωστός χριστιανός και άριστος χειριστής της δημόσιας εικόνας, πείθει τον δύσμοιρο πρωθυπουργό για μια κίνηση τακτικής που θα άλλαζε τελείως το κλίμα στις αγορές. Ο πρωθυπουργός, με διαταγή Καραγκτζαφέρη έπαψε να παριστάνει το παιδί και μετατράπηκε στον λυτρωτή που εναπόθεσε τη σωτηρία του λαός και συνέχισε το μαραθώνιο σηκώνοντας αυτή τη φορά το σταυρό του μαρτυρίου.


Η κίνηση χειροκροτήθηκε θερμά από τον Γιώργο Τσίμα, αλλά δε συγκίνησε τις αμείλικτες αγορές. Τα αποτελέσματα είναι σε όλους γνωστά και τα βιώνει η ελληνική κοινωνία. 

Και τώρα η είδηση σοκ που σας υποσχέθηκα. 

Ο Γιώργος Παπανδρέου δεν κυβερνά στ' αλήθεια την Ελλάδα. Αυτός που αποθεώνεται σήμερα από τους πουλημένους δημοσιογράφους είναι ο σωσίας του, όπως ο σωσίας του Σαντάμ και του Καντάφι αποθεωνόταν στα υπανάπτυκτα κράτη τους από τις καταπιεσμένες μάζες. Ο πραγματικός Γιωργάκης εξαντλήθηκε από το να τρέχει πέρισυ το μισό μαραθώνιο με τον σταυρό στη πλάτη και αποσύρθηκε οριστικά. Ζει από τότε ήσυχα σε μια γωνιά του Τότεναμ και δουλεύει part time ως volunteer σε αγαπημένο charity shop. Οι φήμες πως το ίδιο ακριβώς είχε συμβεί και με τον προκάτοχό του Κώστα Καραμανλή, στο μαραθώνιο του 2008 και πως ο Κώστας δουλεύει έκτοτε σε τούρκικο κεμπαμτζίδικο στο Dalston στο Ανατολικό Λονδίνο κρίνονται απαράδεκτες. Μα και για τη δική του περίπτωση μία μόνο φωτογραφία απ' το μαραθώνιο αποδεικνύεται αψεγάδιαστος μάρτυρας:




16.4.11

όποιος δεν έχει μυαλό έχει πόδια


Συνεχίζω τη παράδοση των καθυστερημένων αναρτήσεων του Απριλίου μιας και απασχολούμαι εντατικά με την επικείμενη συμμετοχή στο μεγάλο μαραθώνιο του Λονδίνου. Μετά τη περσινή μεγαλειώδη εμφάνιση και τη συντριπτική επίδοση των δυόμιση ωρών για το πρώτο χιλιόμετρο, φέτος οι προσδοκίες έχουν εκτοξευθεί. Στόχος μου είναι η αποφυγή του υπογλυκαιμικού κώματος και της χορήγησης ενδοφλέβιου ορού. Για το λόγο αυτό η προπόνηση έχει επικεντρωθεί ειδικά στη κατακράτηση υγρών: πίνω όσο πιο πολλές μπίρες μπορώ και σκοπίμως αρνούμαι την εξαναγκαστική επικείμενη διούρηση. Επίσης τρέφομαι με υλικά πλούσια σε υδατάνθρακες και συντηρητικά ώστε να εξασφαλίσω ότι αν δεν επιτύχω τη μεγαλειώδη νίκη στο μαραθώνιο τουλάχιστο θα έχω υποκύψει στο δικό μου άλλοθι για τις ανόητες απελπισίες που μας καταθλίβουν.
Σημείωση προς φίλους-υποψήφιους χορηγούς: μετά τη περσινή απόλυτη αποτυχία του ιερού σκοπού της συγκέντρωσης των χρημάτων σας, φέτος τα λεφτά σας από τον πατροπαράδοτο έρανο θα αξιοποιηθούν καταλλήλως σε μια ενδιαφέρουσα σειρά από παμπ που εντόπισα κατά μήκος της διαδρομής.

Επίσης: Μη χάσετε την αυριανή ανάρτηση. Θα κάνω μια αποκάλυψη βόμβα: ποιος Έλληνας πατριώτης σόκαρε με την εμφάνισή του στον περσινό μαραθώνιο και πώς αυτό επηρέασε την κίνηση των spreads, το ελληνικό χρέος και τη μοίρα ενός ολόκληρου λαού;

9.4.11

η οδύσσεια ενός καθαιρεμένου


Συμπαθώ τον τηλεπεριφεριάρχη, πρώην τηλενομάρχη και παντοτινό μέγα θεατρίνο γι΄αυτό και φέρνω στο φως μια πτυχή της σύγχρονης τραγωδίας που όλη η Ελλάδα δεν γίνεται μάρτυρας. Το μικρό μόριο "δεν" - σ' ένα ειρωνικό παιχνίδι της αξιολάτρευτης γλώσσας μας μπρος στο τηλεμεγαλείο- αποκαλύπτει την ουσία της τραγωδίας και την αφορμή βεβαίως τούτης της ανάρτησης. 
Οι φανατικοί ορθόδοξοι ενδεχομένως να το εντάξουν στο γνωστό συνωμοσιολογικό σενάριο περί εξαφάνισης του ελληνισμού, οι μακεδονολάτρες να δουν σ' αυτό το επόμενο βήμα προς την ύστατη λύση, οι υποψιασμένοι της δεξιάς ως το κρυφό χτύπημα του ύπουλου πασοκικού παρακράτους, οι αναρχικοί της ακροδεξιάς να βρουν το νέο είδωλο της πολιτικής καταδίκης και επικείμενης ανυπακοής και οι τεθλιμμένοι τηλεθεατές να χάσουν μια ελάχιστη ευκαιρία να γελάσει το χειλάκι τους στην εποχή της παρατεταμένης θλίψης. Όλοι τους θα έχουν δίκιο, μα πάνω απ' όλους το δίκιο θα ανήκει στον θεατράνθρωπο της καρδιάς μας. Γιατί δεν είναι δυνατό, σε τούτες τις στιγμές που η ιστορία γράφεται, οι τηλεδημοσιογράφοι να απέχουν των καθηκόντων τους. Γιατί δεν είναι δυνατό τα ζωογόνα πάνελ της τηλεόρασης να στερούν τούτες τις στιγμές τον αναγκαίο για την επιβίωση τηλεοπτικό προβολέα από το απόλυτο δημιούργημά τους.  

Το ζήτημα προφανώς και είναι βαθιά υπαρξιακό.

Η πολιτική ζωή του τηλενομάρχη υπήρξε πάντα υλικά παρούσα στα όρια της τηλεόρασης και αυτό σε μια διάσταση περισσότερο ηθική παρά επεξηγηματική. Οι τηλεοπτικές παρουσίες του τηλενομάρχη αναίρεσαν την υπόσταση ως ενέργεια της σκέψης -τουλάχιστο για τους τηλεθεατές σίγουρα-  και έδωσαν νόημα στη πολιτική ύπαρξη με ένα τρόπο που μόνο οι ελληνέμποροι του λάος μπορούν πλέον να συναγωνιστούν. Τούτες τις κρίσιμες ώρες όμως η πολιτική υπόστασή του αναζητά τον εαυτό της και το γεγονός ότι δεν υπάρχουν πρωινές εκπομπές λόγω μια κάποιας απεργίας αφαιρεί από εκείνον θεμελιώδη στοιχεία της ύπαρξής του. Το τηλεοπτικό φως, που όσο ζωογόνο ήταν για εκείνον τόσο φως ολοένα νεκρικό γινόταν για τους άμοιρες τηλεθεατές του, είναι προσωρινά σβηστό και έτσι ο τηλενομάρχης βρίσκει για λίγο τον εαυτό του πίσω στο κόσμο από τον οποίο είχε αποπροσωποποιηθεί. Και στον οποίο κυριαρχεί η τραγική διαπίστωση ότι η κατακρήμνιση από το δημόσιο αξίωμα δεν αποτελεί προϊόν τηλεοπτικής ψηφοφορίας. Και καλείται μέσα σ' αυτόν να σταματήσει την περαιτέρω αποφυγή της προσωπικής ευθύνης. 
Ευτυχώς όμως η απεργία σύντομα τελειώνει και οι τηλεπαρουσιαστές θα επιστρέψουν στις θέσεις τους. Ο λαοπρόβλητος πρώην τηλεπεριφεριάρχης θα ανακαταλάβει και αυτός τη δική του στο δεξί ήμισυ της οθόνης και το δικαίωμα της ανακτημένης υπόστασης. Η ειρωνεία επιτέλους θα πάψει και αυτή η προσωρινή αναστάτωση δε θα γίνει ποτέ μεταμόρφωση, θα παραμείνει πάντα μια τέλεια διαύγαση του εαυτού λουσμένη ξανά στο φως των προβολέων. 

2.4.11

είναι σα να μπαίνει η άνοιξη

Το βίντεο πιο κάτω δείχνει το πώς είδε τη διαδήλωση του περασμένου Σαββάτου μια νεαρή κάτοικος του Λονδίνου της οποίας η ζωή πρόκειται να πληγεί από τις δραστικές περικοπές που ετοιμάζονται στο όνομα του κέρδους των λίγων. Το βίντεο ξεκινά με μια διαμαρτυρία για το τι θα σημάνει η αυστηρή λιτότητα για την ίδια και τη κοινωνία που θα κληθεί να υπηρετήσει, προχωρά με μια ενθουσιώδη περιγραφή της διαδήλωσης στην οποία συμμετείχε, καταγράφει την δική της μαρτυρία για την αστυνομική βία και καθηλώνεται σε μια γνήσια, σχεδόν αγνή έκφραση οργής απέναντι στο ρόλο της αστυνομίας και στις πρακτικές της.
Στο βίντεο αυτό εγώ βλέπω σε 14 λεπτά μια συνοπτική αλληλουχία σκέψεων, επιπόλαιων γενικά αλλά αυτό δεν έχει καμία σημασία, ενός νεαρού ατόμου που αρχίζει να συνειδητοποιεί τη ταξική της θέση μέσα στη κοινωνία, που κατανοεί το ρόλο της αστυνομίας στη πάλη της εναντίον των καταπιεστών της, που αντιλαμβάνεται την αξία της αλληλεγγύης, που αναγνωρίζει την αναγκαιότητα της φυσικής συμμετοχής στη πάλη αυτή και κατανοεί την ανάληψη ευθύνης για τη συμμετοχή της. Βλέπω μια νεαρή γυναίκα, απόλυτα σύγχρονη του καιρού της, να κοινωνεί την πρόσφατη ριζοσπαστικοποίηση της, με τη δροσιά της νεανικότητάς της, με χιούμορ και αμεσότητα, εκμεταλλευόμενη το μόνο μέσο που μπορεί ελεύθερα να διαθέτει, και με ένα τρόπο, προσωπικό, ενταγμένο σε ένα υπόβαθρο που χωρίς να την εκπλήσσει χωρά το πέτσινο πανωφόρι της, τη μουσουλμανική της μαντίλα, τα κινέζικα ιδεογράμματα, τη λονδρέζικη προφορά και μια πέπσι για ένα δροσερό διάλειμμα. 
Ίσως στη φωνή της να ακούγονται και όλοι εκείνοι οι Έλληνες συνομήλικοί της που ξεχύθηκαν στους δρόμους τον Δεκέμβρη του 08 σε μια πρώτη δικιά τους απόπειρα ριζοσπαστικοποίησης και απογαλακτισμού από το σκοτάδι που τους (μας) καταπλακώνει. 

οι πελάτες μας ψώνισαν και αυτό

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

διάβασε και αυτό

AddThis