η τραγική ποιότητα ενός ξεκάθαρου μηνύματος

Ο υπουργός προστασίας του πολίτη Δένδιας τοποθέτησε επίσημα πλέον τους μετανάστες που υποδέχεται η Ελλάδα (ενσωματώνοντας φαντάζομαι και τους πρόσφυγες σε αυτούς) στη κατηγορία των «τραγικά χαμηλή ποιότητας». 

Η κυβέρνηση αποδέχεται αυτή τη δήλωση μερικές μέρες μετά  τη τραγική απώλεια μεταναστών - ανθρώπινων ψυχών στα νερά του Αιγαίου, για την οποία η άρνησή της να ρίξει ξεκάθαρο φως στο πώς συνέβη επιβεβαιώνει τις βάσιμες υποψίες για τις βρώμικες και δολοφονικές της προθέσεις και που η μετέπειτα σκύλευση και λοιδορία των χαμένων ψυχών απλά επιβεβαίωσε τη ψυχοπάθεια της ακροδεξιάς δράκας που κυβερνά. 

Η κυβέρνηση αποδέχεται αυτή τη δήλωση μερικές εβδομάδες μετά την επίσης ξεκάθαρη, επίσημα ασχολίαστη, επίσημα αδιάψευστη και ατιμώρητη δήλωση του αρχηγού της αστυνομίας ότι θα «κάνουν το βίο» των μεταναστών «αβίωτο». 

Η ακολουθία των γεγονότων είναι σαφής και καθόλου τυχαία. Γι’ αυτό και το μήνυμα που περνάει η κυβέρνηση αυτή είναι σαφές και καθόλου τυχαίο:

Οι τραγικά χαμηλής ποιότητας άνθρωποι δεν έχουν θέση στην δική της Ελλάδα. Τώρα που μας τελείωσαν οι ολυμπιάδες και τα μεγάλα έργα, αν τραγικής ποιότητας μετανάστες καταφέρουν να διαπεράσουν τα σύνορα, τους φράκτες που έχουμε χτίσει και τις νάρκες που με την ευλογία των νεοναζί χρυσαυγιτών θα φυτέψουμε αν χρειαστεί μελλοντικά, αν τραγικής ποιότητας μετανάστες ξεπεράσουν τα παγωμένα νερά και τα κύματα και δε τσακιστούν στις ξέρες του Αιγαίου, η ελληνική κυβέρνηση θα κάνει τα αδύνατα δυνατά να ζήσουν το μύθο τους στην Ελλάδα. Τον Ξένιο Δία που χρόνια τώρα άλλωστε κάνει την Ελλάδα γνωστή στα πέρατα της οικουμένης. Τον βίο τους που θα γίνει αβίωτος. Το γκλομπ του μπάτσου, τη μπότα και το μαχαίρι του φασίστα, το κελί των αστυνομικών τμημάτων, το στρατόπεδο συγκέντρωσης. Εδώ θα γίνει ο τάφος τους. 

Η ελληνική κυβέρνηση άλλωστε έχει τη γνώση, την εμπειρία και τη νομοθετική ασυλία για να το κάνει αυτό. Και οπωσδήποτε ένα καθαρό προηγούμενο ιστορικό δράσης. Το υπουργείο από το οποίο βγήκαν οι δηλώσεις αυτές και οι δημόσιες υπηρεσίες που υπάγονται σε αυτό έχουν πολύ βεβαρημένο ποινικό μητρώο. Δολοφονίες, τραυματισμοί, προπηλακίσεις, κατασκευή ενόχων, ψευδομαρτυρία, κατακρατήσεις σε κρατητήρια και στρατόπεδα συγκέντρωσης, παρακολουθήσεις, ρατσιστική συμπεριφορά, συγκάλυψη και προστασία εγκληματιών, εμπορία ναρκωτικών, όπλων, μαστροπεία και πολλά ακόμα αδικήματα, η απαρίθμηση των οποίων σε κάνει να αναρωτιέσαι για το σε τι είδους εγκληματική οργάνωση είναι δυνατόν να αναφέρομαι.

Τα κομμάτια στο πάζλ του νεοελληνικού φασισμού, του μνημονίου, του δικτύου 21, του προελαύνοντα χρυσαυγιτισμού, του ακμαίου ελληνορθόδοξου σκοταδισμού, της κυβέρνησης Σαμαρά και Βενιζέλου, τοποθετούνται σιγά σιγά στη θέση τους. Μεθοδικά, σχεδιασμένα, με την ακρίβεια και τη σαφήνεια που απαιτείται για την εγκαθίδρυση ενός επίσημα απολυταρχικού καθεστώτος βαμμένο στο αίμα των "τραγικά κακής ποιότητας" ανθρώπων.

Στο όνομά μας. 

μάρτυρες στην αποσύνθεση

Το Φαρμακονήσι είχε ξαναγίνει, έγινε και πάλι τώρα, και θα γίνει οπωσδήποτε και στο μέλλον. Οι τραγωδίες γνωρίζουμε όλοι πως έχουν προαναγγελθεί εδώ και καιρό. Τα συμβόλαια θανάτου που φέρουν ολογράφως τις υπογραφές των εκτελεστών τους έχουν σφραγιστεί ήδη. Και οι εκτελέσεις τους, μνημεία της ανισότητας και της θηριώδους αδικίας σε έναν ανηλεή πόλεμο του καπιταλισμού έναντι των πάντων.

Από τη μία πλευρά, μια καραβιά εξαθλιωμένων, ανυπεράσπιστων, αδύναμων προσφύγων, ανθρώπων απολύτως ευάλωτων που χρήζουν άμεσης προστασίας και πρόνοιας. Άνδρες, γυναίκες, παιδιά και βρέφη. Απέναντί τους η πανίσχυρη μηχανή εξουσίας, από το περίστροφο και τη μπότα του τελευταίου λιμενικού μέχρι την πολιτική ηγεσία ενός κράτους που έχει σφιχταγκαλιάσει το φασισμό. Και πίσω τους η δημοσιογραφία, μνημονιακά και αντιμνημονιακά τσιράκια των εφημερίδων και των δελτίων, υπερασπιζόμενα το καθένα θεσμούς που βρωμάνε περισσότερο και από τα αποσυντιθέμενα επιπλέοντα πτώματα των προσφύγων. Η δικαιοσύνη κλείνει για μια ακόμα φορά τα μάτια. Και οι χριστιανοί, που λίγες μέρες πιο πριν καθάγιαζαν τα νερά με τη ρίψη σταυρών πιστεύοντας ότι έτσι θα καθάγιαζαν και τη βρωμιά του ελληνορθόδοξου σκότους που μας περιβάλει, κοιμούνται ήσυχοι στη γνώση πως τα βρέφη-εισβολείς θα σαπίσουν ωραία ωραία στους πυθμένες του ελληνοπρεπούς Αιγαίου τους. 

Είμαστε σε αυτό το κρίσιμο σημείο όπου -μετά τη συντριβή της αξιοπρέπειάς μας- διακυβεύεται το τελευταίο χαρακτηριστικό που είναι ικανό να μας ξεχωρίζει από τα φυτά και τους τοίχους. Η ανθρώπινη διάστασή μας. Η ικανότητά μας να αντιλαμβανόμαστε το έτερο, το να είμαστε σε θέση να αντιδρούμε στα συναισθήματα του άλλου, να αναγνωρίζουμε την ανάγκη του και να συντηρούμε ένα επίπεδο συνεννόησης όπου θα εξασφαλίζει να ζούμε συγκροτημένα και με ασφάλεια ο ένας με τον άλλο. Σε αυτό το σημείο έχουμε φτάσει ως κοινωνία. Στο πλέον πρωτογονικό, στο πλέον βρεφικό.

Όσοι δεν έχουμε υποκύψει στον τρόμο αυτής της υποστροφής, πιάνουμε τους εαυτούς μας να ανέχονται τους εκτελεστές να γελάνε παραταγμένοι στο απόσπασμά τους, με τη καπνισμένες κάννες στραμμένες προς εμάς, εώς ότου έρθει η σειρά μας για την εκπυρσοκρότηση. Και πίσω μας οι νεκροί, οι ΝΕΚΡΟΙ, να μας ορίζουν τη βεβαιότητα πως η εκπυρσοκρότηση δεν θα αργήσει, καταδεικνύοντας με τα άψυχα σώματά τους ότι οι εκτελεστές είναι αδίστακτοι. Ότι διακατέχονται από μια βαθιά, εγγενή ψυχοπάθεια, αυτή τη χειρότερη μορφή ανθρώπινης συναναστροφής που χαρακτηρίζεται από την απόλυτη απάθεια μπρος τον πόνο, το συναίσθημα του άλλου. Οι ζωές μας έχουν κατακλυστεί, απειλούνται πλέον, από αυτή τη δράκα των μισάνθρωπων, τη συμμορία των ακροδεξιών, την αγέλη των ψυχοπαθών που έχει καταλάβει την εξουσία και που μπρος στην διατήρησή της επιτίθεται μαζικά σε ό,τι διατηρεί ακόμα τον εσωτερικό μας κόσμο ακέραιο.