ποιος είναι ο Άδωνις;

Είδα το σποτ του Άδωνι Γεωργιάδη για τη προεδρεία της ΝΔ. Στην κυριολεξία, το δεύτερο μισό του κλιπ κυριαρχείται από την επανάληψη της λέξης "εγώ", ενώ κλείνει με μια χορωδιακή, μαζική συμφωνία ταύτισης του πλήθους που ανακοινώνει: "ο Άδωνις είμαι εγώ". Η εξέλιξη του ναρκισσιστικού προσανατολισμού της προσωπικότητας του δημόσιου Γεωργιάδη είναι εντυπωσιακή. Παλαιότερα η αίσθηση ενός μεγαλειώδους εαυτού προβαλλόταν στην γνωστή γραφική ειδωλοποίηση της αρχαιότητας. Στη συνέχεια, ως υπουργός, η προβολική ταύτισή του με τον Άλλο πήρε τη μορφή συνεχούς επαγρύπνισης ώστε ο Άλλος ως ο δικός του προβεβλημένος εαυτός να έχει το χαρακτήρα διώκτη του. Τώρα, το μεγαλείο του εαυτού κατασπάται σε πολλαπλούς κολακευτικούς χαρακτηρισμούς, με τον Άλλο ως διάμεσο, για να συνοψιστεί στην σχεδόν καταναγκαστική επιβολή του "εγώ". Το σποτ αυτό δεν είναι για τον Γεωργιάδη ένα απλό κομμάτι της προεκλογικής του καμπάνιας. Είναι μια εξιμπισιονιστική τελετουργία για τον ίδιο και ένα μάθημα για όλους τους υπολοίπους του τι σημαίνει κανείς να βλέπει τους άλλους σαν προεκτάσεις του εαυτού του.

Περισσότερη ανάλυση στο ζήτημα Άδωνις Γεωργιάδης σε αυτό το ιστολόγιο, εδώ: Ένας Άδωνις Στο Χάρβαρντ (το ψυχογράφημα μιας επίσκεψης)