Φίλτατοι και αξιαγάπητοι.
Το νέο και κοσμοσωτήριο έτος 2011 ξεμυτίζει από καποια γραφικά στενά της Ανατολίας και όλοι οι χαρωποί άνθρωποι της χριστιανοσύνης, προσδοκούν το θειο μήνυμα. Γέροι στα υγρά κατώγεια, νέοι στα καπνισμένα καπηλειά, γυναίκες που πλέκουν τα ζεστά πουλόβερ, μωρά που χουχουλιάζουν στη μητρική θαλπωρή, γατιά που απλώνουν τη ραστώνη τους στο τζάκι. Και έξω, το πάλλευκο σεντόνι που λες και στάλθηκε από τον Νεογέννητο να μας εξαγνίσει, εξοβελίζοντας από το γιορτινό τραπέζι τις κακές μας συνήθειες, μαζί με το παλαιό, γέροντα χρόνο. Η οικογένεια τραγουδώντας τους θείους ψαλμούς, με ένα ζεστό χαμόγελο για όλους, απλώνει τα στολίδια στο καταπράσινο χριστουγεννιάτικο έλατο. Ο πατερούλης, η μαμάκα, η γιαγιά μας η καλή, η Αννούλα, ο Βασιλάκης. Και ο σοφός παππούλης, ο παχουλός γεράκος με τα κόκκινα μαγούλα και την άσπρη γενειάδα, ο αγαπημένος των παιδιών, με το σακούλι γιομάτο δώρα, να! Όπου να ’ναι ξεπροβάλλει από την καμινάδα, θα γιομίσει και φέτος την πολύχρωμη κάλτσα με τον γιορτινό μποναμά, θα γλυκαθεί από τα λαχταριστά μας μελομακάρονα και τους κάτασπρους κουραμπιέδες της γιαγιάς. Ο δρόμος από την Καισαρεία είναι μακρύς και κουραστικός, αξίζει να σταθεί κάπου ζεστά, να ξαποστάσει λιγάκι και να κεραστεί. Ας σταθεί για λίγο δίπλα στο αναμμένο τζάκι, ας χουχουλιάσει τα παγωμένα του χέρια. Μια μάτια στην φωτισμένη φάτνη και στον μικρό Χριστούλη, και η ευτυχία θα τον πλημμυρίσει. Ένα γλυκό δάκρυ θα κυλήσει στα τροφαντά του κατακόκκινα μάγουλα. Μα για στάσου! Έχει φτάσει κιόλας η ώρα, οι κατάξανθοι άγγελοι το τραγουδούν από τον ουρανό και μια ολόχρυση σκάλα ξεπροβάλλει στη γιορτινή νύχτα μέχρι ψηλά. Ας το γιορτάσουμε. Ο συμπαθητικός γεροντάκος, ο αγαπημένος παππούλης των Χριστουγέννων, να τον! χαμογελά τρυφερά και μας κλείνει πονηρά το μάτι. «Η κόκα κόλα πάει με όλα» ευαγγελίζει το μήνυμα παντού, «χο χο χο χάπι νου γέαρ».
