μια μικρή νίκη της αντιφασιστικής αριστεράς

που όμως συνέβη στο Λονδίνο, αυτό το σαββατοκύριακο.

Η ιστορία συνοπτικά: 

Η πλέον ρατσιστική-ακροδεξιά οργάνωση της Αγγλίας, η English Defence League (EDL για συντομία), προσπαθούσε εδώ και εβδομάδες να διοργανώσει πορεία ενάντια στη "πολυπολιτισμικότητα" γενικά και απέναντι στους μουσουλμάνους του Ανατολικού Λονδίνου συγκεκριμένα, με κεντρική στόχευση το μεγάλο τζαμί τους. Αυτό σήμανε συναγερμό στις αντιρατσιστικές οργανώσεις και την ευρύτερη αγγλική αριστερά που κλήθηκαν να δράσουν. Μετά από πολυήμερες ζυμώσεις εντός τις αριστεράς και συγκεκριμένες δράσεις η EDL περιορίστηκε τελικά σε μια σύντομη, άνευ ουσίας και αποτελεσματικότητας "στατική" συγκέντρωση σε διαφορετικό χώρο το Σάββατο 3 του Σεπτέμβρη ενώ ο καταδικασμένος αρχηγός τους (όντας παρών μεταμφιεσμένος σε ραββίνο! παραβιάζοντας τους όρους αποφυλάκισης του) οδηγήθηκε στη φυλακή. Η λονδρέζικη αντιφαστιστική αριστερά αντι-διαδήλωσε πανηγυρικά και κατοχύρωσε μια μικρή σημαντική νίκη, σε πρακτικό και συμβολικό επίπεδο. 

Η δράση: 

1.  Μια βασική αρχική πρόταση ήταν να ζητηθεί η απαγόρευση της πορείας της EDL. Για τους Άγγλους συντρόφους κάτι τέτοιο δεν σήμαινε περιορισμό της ελευθερίας της έκφρασης και των ιδεών, μιας και η πορείες της EDL συνοδεύονται πάντα από επιθέσεις λεκτικού μίσους και σωματικής βίας. Η αστυνομία υπήρξε καταρχήν θετική στη πρόταση αυτή δίνοντας σε ένα κομμάτι της αριστεράς τη χαρά της πρωταρχικής νίκης και την ανακούφιση για την αποφυγή επεισοδίων στη βέβαιη αντι-διαδήλωση που θα οργανωνόταν (η αποφυγή των οποίων σε κάθε διαδήλωση τελευταία αποτελεί μια στρεσογόνα εμμονή). Η πρόταση απορρίφθηκε για τρεις λόγους: Αρχικά γιατί η θετική στάση της αστυνομίας δημιουργούσε από μόνη της μια αυταπάτη. Κυρίως γιατί η εκ των προτέρων βεβαιότητα για επεισόδια υποτιμούσε τόσο την αποφασιστικότητα των αντι-διαδηλωτών όσο και τη σοβαρότητα με την οποία θα αντιμετώπιζαν το γεγονός και την ευθύνη της αυτοσυγκράτησης για την αποφυγή περιττών συλλήψεων. Αλλά ουσιαστικά γιατί θα έπεφταν στη τρομερή παγίδα - δεδικασμένο γενικών απαγορεύσεων, καθώς η παράταξη των συντηρητικών άρπαξε την ευκαιρία ζητώντας απ' την αστυνομία να απαγορευτεί κάθε πορεία σε 5 δήμους του Λονδίνου για ένα ολόκληρο μήνα. 

2.  Αποδιοργάνωση του εχθρού: Οι φασίστες είχαν οργανώσει προ-συγκεντρώσεις σε διάφορα σημεία του Α. Λονδίνου από τα οποία θα ξεκινούσαν οι πυρήνες τους μέχρι να ενωθούν στη κεντρική πορεία. Αυτά ήταν ο κεντρικός σιδηροδρομικός σταθμός της Liverpool Street, καθώς και διάφορα μπαρ και παμπ δίπλα σε άλλους σταθμούς τοπικά. Οι σύντροφοι, συστηματικά και μεθοδευμένα, κατάφεραν και τους απέκλεισαν απ' τους σταθμούς οργανώνοντας και συμμαχώντας με το σωματείο εργαζομένων στα μέσα μεταφοράς. Στη συνέχεια επικοινώνησαν με κάθε παμπ και μπαρ ενημερώνοντας και στέλνοντας φυλλάδια και προκηρύξεις. Το αποτέλεσμα ήταν η EDL να μη γίνει δεκτή πουθενά και να απευθυνθεί τελικά σε ένα μεγάλο σούπερ-μάρκετ ζητώντας το πάρκινγκ του για τη προσυγκέντρωση. Το σούπερ-μάρκετ βρίσκεται απέναντι από τη πολυσύχναστη αγορά του Whitechapel οπότε μια προσυγκέντρωση εκεί θεωρήθηκε επισφαλής και η άδεια απορρίφθηκε απ' την αστυνομία. Τελικά βρέθηκε μια παμπ στη Liverpool Street αφού πρώτα οι φασίστες υποχρεώθηκαν να οπισθοχωρήσουν ζητώντας να κάνουν μια απλή "στατική" συγκέντρωση σε μέρος εντελώς διαφορετικό από τον αρχικό τους στόχο. 

3.   Δημιουργία ισχυρής συμμαχίας με τη κοινωνία: Ακτιβιστές πέρασαν σαββατοκύριακα σε τοπικές αγορές, κεντρικούς δρόμους και σταθμούς, μοιράζοντας χιλιάδες φυλλάδια, οργανώνοντας τοπικές συγκεντρώσεις και συσκέψεις, και δουλεύοντας σκληρά για να εδραιώσουν την υποστήριξη των τοπικών κοινοτήτων σε αυτό το είδος της απάντησης στους φασίστες. Σε μία από τις μεγαλύτερες συγκεντρώσεις που φιλοξένησε πάνω από χίλια άτομα στο τζαμί στο ανατολικό Λονδίνο, μόλις μία εβδομάδα μετά το τραγικό αιματοκύλισμα στη Νορβηγία από τον ομοϊδεάτη της EDL Breivik  εκλήθησαν και μίλησαν και Νορβηγοί σοσιαλιστές και συνδικαλιστές καλώντας τους East Enders να μην επιτρέψoυν φασίστες και ρατσιστές να πορευτούν στην περιοχή τους. Το εγχείρημα αυτό ήταν και εκείνο που κέρδισε ένα μεγάλο αριθμό ανθρώπων, και που κατέρριψε τη σκέψη για την αναστολή της αντι-διαδήλωσης και τη άφεση της όλης υπόθεσης αποκλειστικά στην αστυνομία.

Τα συμπεράσματα:

1.  Η αντιπαράθεση με την ακροδεξιά είναι αντιπαράθεση πολιτική. Δεν είναι ούτε αντεπίθεση, ούτε αντεκδίκηση για να αφεθεί σε μικρές επιφορτισμένες ομάδες. Και οπωσδήποτε δεν είναι ζήτημα τάξης και νόμου ώστε το κράτος και τα όργανά του να αναλαμβάνουν αποκλειστικά τη δράση απέναντί της. 

2. Η εναπόθεση της αντιπαράθεσης με την ακροδεξιά στο οργανωμένο κράτος και τα όργανά του, όσο φιλικά και να φαίνονται αυτά σε ζητήματα ατομικών δικαιωμάτων και δημόσιας ασφάλειας, δε παύει να ενισχύει την ύπαρξη του διαχρονικού δούρειου ίππου στα έντερα του οποίου χάνονται επ' αόριστο τα αιτήματα για μια πιο δίκαιη κοινωνία

3.  Για να επέλθει νίκη, έστω και σε επίπεδο μάχης και όχι πολέμου, σε επίπεδο δομής δράσης χρειάζεται υπομονή, επιμονή, μεθοδικότητα, συστηματικότητα, εν τω βάθει οργάνωση, χρήσης της εμπειρίας από τα λάθη του παρελθόντος. Το group στο facebook που θα τους στείλει όλους στο δρόμο είναι μόνο το τελευταίο κομμάτι της μακράς αλυσίδας και όχι αυτό που τα ξεκινάει. 

4.   Για να επέλθει νίκη, έστω και σε επίπεδο μάχης και όχι πολέμου, σε επίπεδο περιεχομένου δράσης, οι Άγγλοι σύντροφοι έμαθαν ότι απαιτείται συμπαγές ιδεολογικό υπόστρωμα και διαρκής προετοιμασία του, ισχυρές συμμαχίες, γνώση του εχθρού και συστηματική αποδιοργάνωσή του. 

(...παρένθεση...)

Σχόλιο:

Η ανάρτηση αυτή δε γράφτηκε ούτε δεικτικά, ούτε συμπερασματικά για τη δράση της ελληνικής αριστεράς (το σχόλιο για facebook το έβαλα γιατί όλη η παραπάνω δράση διαφημίστηκε έντονα και σε αυτό). Οι ιδέες αυτοαναφοράς αποτελούσαν πάντοτε κομμάτι παθολογίας, κυρίως παράνοιας. Και εμείς δε χρειαζόμαστε παράνοια αλλά καθαρό, διαυγές, νέο μυαλό. 

Η παρένθεση άνοιξε σκόπιμα για να χωρέσει τα σχόλιο καθενός από εμάς όταν αναπόφευκτα αποπειραθούμε να αναπλαισιώσουμε τα ανωτέρα συμπεράσματα στα δεδομένα της ελληνικής αριστεράς και ακροδεξιάς, ελληνικού κράτους και δυνάμεων καταστολής. 

Ωραίες λεπτομέρειες, εδώ, εδώ, εδώ και αλλού. 

Pics by Geoff Dexter