Χ

αφιερώνω τη χρονιάρα μέρα στην ανάρρωση από τον αλλεπάλληλο βιασμό της λογικής μου, της στοιχειώδους νοημοσύνης μου και της αξιοπρέπειάς μου.  Δεν έχω κουράγιο να σκεφτώ το παραμικρό σαν διαπιστώνω πως ένα χρόνο αργότερα και το παραμικρό παραμένει το ίδιο. 

Αντιγράφω συνεπώς από πέρσι:

Σήμερα, το ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ, το ΛΑΟΣ και οι Μητσοτακαίοι, οι σύγχρονοι δωσίλογοι θα προβούν στην ανάπλαση της ιστορίας. Οι τιμητές του ναι που έντυσαν ξεδιάντροπα το έγκλημα κατά ενός λαού με τον μανδύα της ελπίδας, θα παρελάσουν σήμερα και θα μιλήσουν για την αξία του όχι. Θα απευθυνθούν στη λαϊκή ψυχή, στο αίσθημα και τις αξίες της κοινωνίας, στην εθνική της συνείδηση και τη υπερφυσική σύνδεσή της με το ένδοξο παρελθόν, θα φορτώσουν τον λαό με περηφάνια και θα του θυμίσουν ξανά το "χρέος" που βαρύνει τις πλάτες του. Και όσο αυτοί θα μιλούν για την εθνική ανάγκη, ο λαός θα βυθίζεται στις αυταπάτες του παρόντος, θα αναμοχλεύει τις μνήμες του παρελθόντος και θα προετοιμάζεται για τους εφιάλτες του μέλλοντος. Και όπως τότε έτσι και σήμερα καλείται από τους δυνάστες του να στρατευθεί σε αυτή την ώρα της εθνικής ανάγκης, ακούει από αυτούς να του ζητούν και πάλι να υπερασπίσει όσα κινδυνεύουν. Και να το κάνει βεβαίως συντασσόμενος κάτω από τα παράσημα των καπήλων του. Και εξαντλημένος πρόωρα από την αβεβαιότητα του επαναστατικού ονείρου τελικά θα το κάνει, γνωρίζοντας με τον ίδιο καημό πως πέφτει ξανά στη παγίδα, πως αν κάποτε περάσει ο κίνδυνος δε θα είναι ο ίδιος που θα έχει νικήσει.