23.9.12

κοίτα μαμά! χωρίς ελπίδα



Παντού σκοτάδι, χυδαιότητα, εξαχρείωση, βία. Και τούτο το κορίτσι, ένας μικρός, παθητικός μάρτυράς τους μέσα απ' την απείραχτη απ' τη βρωμιά των γονιών του ψυχή. Η ελπίδα για το μέλλον, το χαμόγελο ενός παιδιού, πιο αχνή από ποτέ. Χρειαζόμαστε πολλούς ποιητές για να θρηνήσουν το χαμό τόσων αθώων πλασμάτων.  


2 σχόλια:

  1. που την βρηκες τη φωτο ? θεός

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ο κρετίνος που την έβγαλε την ανέβασε στο facebook. Την πήραν διάφορα μπλογκ και τα υπόλοιπα είναι πια ιστορία

    ΑπάντησηΔιαγραφή

έχεις κάτι να προσθέσεις;

οι πελάτες μας ψώνισαν και αυτό

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

διάβασε και αυτό

AddThis