βιώνοντας τις τελευταίες στιγμές του ελληνικού καλοκαιριού μου, αφήνομαι στην επιπόλαια επιθυμία να καταγράψω μερικούς από τους πιο αγαπημένους μου ήχους, εν είδη κασσέτας που θα παίζει και θα παίζει ξανά το θερινό σάουντρακ στο δύσκολο χειμώνα που έρχεται.
- Το λάλημα ενός παραπλανημένου από τη ζέστη κόκκορα σε μια παράταιρη απογευματινή ώρα
- ο επαναλαμβανόμενος αντίλαλος από ένα μακρινό πανηγύρι που φέρεται και άγεται από τις διαθέσεις του ανέμου
- το απροσχεδίαστο τσούγκρισμα λόγω βιασύνης των ανυπόμονων πηρουνιών όταν ο σερβιτόρος αφήνει στο τραπέζι το πιάτο με το τζατζίκι
- το σιωπηλό κουτσομπολιό ανάμεσα σε δυο κατσίκες που βοσκάνε ελεύθερα στις πλαγιές της Σαμοθράκης
- η έκρηξη των κουνουπιών στην ατυχή επαφή τους με τη φθορίζουσα ηλεκτρική κουνουποσκοτώστρα
- το πράσινο χρώμα των πεύκων (που απ' ό,τι λένε ακούγεται τέλεια μετά από τη τοποθέτηση στη σάλτσα της μακαρονάδας εκείνων των μανιταριών που παρασιτούν στις ρίζες τους)
- ο βόμβος της ηλεκτρογεννήτριας στη μοναδική καντίνα της παραλίας
- το ασυναίσθητο χλατς κατά τη πρόσκρουση της παλάμης στην ιδρωμένη πλάτη στο κυνήγι μιας ενοχλητικής μύγας
- το ροχαλητό της τελειωτικής αναρρόφησης του φραπέ και το κροτάλισμα των παγακιών στην αρχική ανάδυσή του
- ο μακρόσυρτος οργασμός, ο αφημένος στη σαγήνη της μεσημεριανής ραστώνης που τον ακολουθεί
- τα επιφωνήματα αγανάκτησης των γειτόνων και οι αυστηρές νουθεσίες τους καθώς αντιλαμβάνονται το 10. Ειδικά η χαριτωμένη προτροπή: "Σκάστε ζώα!"
- η αγριεμένη προσταγή: "εμένα κοίτα" σε κάθε απόπειρα οδηγικής αυτονόμησης κατά τη διαδικασία του πάρκινγκ στα βάθη ενός φέρρυ μπόουτ
- ο σαν εκατοντάδες χάντρες απόηχος του ποδιού όταν διεισδύει αποφασισμένα στην υγρασία μιας παραλίας γεμάτη βότσαλα
Αφήνω σκόπιμα τη δεύτερη πλευρά της κασσέτας κενή, για να μπορεί ο καθένας/καθεμιά που θα διαβάσει τη λίστα να προσθέσει και άλλους καλοκαιρινούς ήχους που πιστεύει πως αξίζουν μια θέση σε μια μακρά, ατέλειωτη απαρίθμηση...
ο βιβλιοθηκάριος πρόσθεσε στα παραπάνω:
14. Ο γκιώνης και η μοναχική κραυγή του κάτι νύχτες με πανσέληνο
15. Ο υπόκωφος ήχος του καρπουζιού καθώς το μαχαιρώνεις
16. Οι απαντήσεις των παιδιών στην επιταγή "φεύγουμε" (από την παραλία): "λίγο ακόμα"
17. Τα τριζόνια
ο βιβλιοθηκάριος πρόσθεσε στα παραπάνω:
14. Ο γκιώνης και η μοναχική κραυγή του κάτι νύχτες με πανσέληνο
15. Ο υπόκωφος ήχος του καρπουζιού καθώς το μαχαιρώνεις
16. Οι απαντήσεις των παιδιών στην επιταγή "φεύγουμε" (από την παραλία): "λίγο ακόμα"
17. Τα τριζόνια
14. Ο γκιώνης και η μοναχική κραυγή του κάτι νύχτες με πανσέληνο
ΑπάντησηΔιαγραφή15. Ο υπόκωφος ήχος του καρπουζιού καθώς το μαχαιρώνεις
16. Οι απαντήσεις των παιδιών στην επιταγή "φεύγουμε" (από την παραλία): "λίγο ακόμα"
17. Τα τριζόνια
ευχαριστώ Γιώργο
ΑπάντησηΔιαγραφήο ήχος της φωνής σου όταν αναλύεις την πολιτική κατάσταση...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι όλα αυτά χωρίς καμία πρόβα και κανένα νοικιασμένο στούντιο ηχογράφησης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ όμορφο.
blushed
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπέστρεψα κι εγώ από διακοπές χωρίς να ακούσω κανέναν από τους ήχους που περιγράφεις γιατί ήμουν στο εξωτερικό. Μάλλον είναι αποκλειστικά ελληνικοί ήχοι... Μόνο εδώ παραπλανιούνται τα κοκόρια;
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι σέξι το σχόλιο του ανώνυμου. Πο πο φτιάχτηκα!
κρίνοντας από τη γλυκύτητα και την ευαισθησία των αναρτήσεών σου Μαριάνα, αδυνατώ να πιστέψω ότι δεν έχεις να μου περιγράψεις ούτε έναν ήχο που να σε έκανε να στήσεις το αυτί σου για λίγο παραπάνω εκεί που ήσουν!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧμ! Σε ευχαριστώ αλλά θα σε απογοητεύσω. Έστησα αυτί στο δωμάτιο στο Άμστερνταμ, στο διπλανό αγγλόφωνο ζευγάρι που τσακωνόταν κινηματογραφικά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατάλαβες el Romandante... ντιρλι ντιρλι ντιρλι ντιρλ ολοι μαζί
:) Η κασέτα σου με τους 13 σκοπούς είναι φοβερή δουλειά