6.1.11

κατά βαρβάρων δωρούμενος

Η πνευματική λύτρωση από το άχθος μιας προπατορικής αμαρτίας, και ειδικά όταν το δόγμα τη καθαγιάζει με την θεοποίηση της περιστέρας, με κάνει να θέλω να σφίξω το χέρι της ιδιοφυΐας που το εμπνεύστηκε. Ο θαυμασμός μου για τούτη την απλοποιημένη παροχή σωτηρίας ξεπερνιέται μόνο από το θαυμασμό για τη δυσανάλογα περιορισμένη πνευματικότητα στην αντιμετώπισή της. 
Έτσι δε μου μένει να λογαριάζω την ημέρα των Θεοφανείων παρά μόνο για τα παρακάτω δύο:
  1. Εν αναμονή της ανέγερσης του Εβροϊκού τοίχους και εις ανάμνηση των εκατοντάδων ψυχών προσφύγων και μεταναστών που χάθηκαν και θα χαθούν στα νερά του Αιγαίου, θα ήθελα να σας υπενθυμίσω, ω χριστιανοί ορθόδοξοι ότι ο αγιασμός των ίδιων υδάτων δε θα καθαγιάσει ποτέ τα βάθη της ψυχής αυτών των δυστυχισμένων που θεώρησαν τη πατρίδα σας σωτηρία από το προπατορικό αμάρτημα της γέννησης σε χώρες κατεστραμμένες από τις κυβερνήσεις σας. Και σήμερα, και μια ακόμα μέρα, έχετε στολίσει ξανά τον επιτάφιό τους.
  2. Τούτο το αριστούργημα (παρακαλώ κάντε διπλό κλικ για να το απολαύσετε στις πλήρεις του διαστάσεις):

8 σχόλια:

  1. :))
    Φαίνεται να παραβλέπεις το άγχος που προκαλεί η βιασύνη στην πορεία προς την κατάκτηση της σωτηρίας.

    (Εντάξει, άλλο τώρα να πνίγεσαι σε αγιασμένα νερά. Κι αυτό θέμα σωτηρίας της ψυχής είναι στο βάθος.)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. τι να σου πω riski, 2 χιλιάδες χρόνια και ακόμα τίποτα! αν πραγματικά αγχώνονταν θα το είχαν πάθει το έλκος μέχρι τώρα. Εκτός και αν δε καταλαβαίνω κάτι χρονιάρα μέρα.
    Έτσι είναι, ο θάνατος από πνιγμό ή υποθερμία είναι πάντα πιο κεφάτος όταν ξέρεις ότι ένας παπάς είχε βουτήξει ένα σταυρό προηγουμένως στο υγρό σου τάφο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ε, ναι. Είναι μια παρηγοριά όσο να 'ναι. Μειώνεται κάπως η πιθανότητα να καείς στην κόλαση (τουλάχιστον όχι στην ίδια που θα καεί και ο παπάς). :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. καυστικότατο το τελευταίο σχόλιο... :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Μόνο εσύ θα μπορούσες να βάλεις δίπλα-δίπλα αυτές τις δύο παρατηρήσεις. Δεν είσαι τυχαία αφεντικό, όμως...

    Επίσης, στην ευλογημένη συμπρωτεύουσα το τρόπαιο διεκδίκησαν οι ηρωικοί μας ΟΥΚάδες, κάνοντας το γνωστό τρικ με τα πατριωτικά συνθήματα και παραμερίζοντας λοιπά παπαδοπαίδια που πίστεψαν αφελώς ότι θα μπορούσαν κι αυτά να διεκδικήσουν με μερικά μόνο κρυοπαγήματα μια θέση δίπλα στο θρόνο του Άνθιμου...

    Θυμήθηκα όμως ένα παλιό άνέκδοτο:

    -Τι είναι 100 παπάδες στον πάτο του Αιγαίου;
    -Μια καλή αρχή!

    Καλη χρονιά el Romandante!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. μεγάλη αδικία για τα παπαδοπαίδια στη νύφη του θερμαϊκού αλλά φαντάζομαι ότι η αδικία θα υπερκαλύφθηκε από τον -αυτονόητο άλλωστε- θαυμασμό για το πατριωτικό προφίλ των φυλάκων των θερμοπυλών.
    καλή χρονιά λοιπόν και γεμάτη υπερβολές!
    και οπωσδήποτε, όπως αναγράφεται στο προφίλ: το αφεντικό λογικεύτηκε, αυτοαναιρέθηκε και κήρυξε το κατάστημα κολλεκτίβα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. εγω πάλι συγκλονίζομαι κάθε χρόνο με τη συμμετοχή της Λουκίας Παπαδάκη στον αγιασμό των υδάτων. Μεγαλεία : http://www.youtube.com/watch?v=a3v2jUCaGDU

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Εκπληκτικό σάλτο! Και πολύ σικ μαγιώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

έχεις κάτι να προσθέσεις;

οι πελάτες μας ψώνισαν και αυτό

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

διάβασε και αυτό

AddThis