Καιρό είχα να δω πολιτικό οργασμό, και σχεδόν ποτέ δεν είχα τη χαρά της εμπειρίας μιας τόσο παρατεταμένης απέκκρισης κοινοβουλευτικού σπέρματος, όσο αυτής των τελευταίων ημερών με την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου. Μα η ηδονή της άρχουσας τάξης για το σπουδαίο κατόρθωμα της συναινετικής κατατρόπωσης του πιο κρυφού της πόθου, μοιάζει μόνο με την αρρωστημένη αυτοικανοποίηση του επιδειξία στο απροστάτευτο θύμα του. Μόνο που στο γέρικο σαρκίο της δημοκρατίας μας η δυσλειτουργία επέμεινε με σθένος. Οι δημοσιογράφοι προσπάθησαν φιλότιμα, δε λέω. Συντήρησαν επί μήνες την ανόρθωση, γλείφοντας και χαϊδολογώντας. Μα, όπως ιστορικά συμβαίνει στη δύσμοιρη χώρα μας, χρειάστηκε η τιμημένη χείρα της δεξιάς ώστε τελικά ο πολιτικός αυνανισμός της κυβέρνησης μαριονέτας και των ακροδεξιών της παρασίτων να φέρει επιτέλους τα ποθητά αποτελέσματα. Μερικές συνήθειες δε ξεχνιούνται ποτέ!
Καλα δεν το περιμενες αυτο.Συντομα θα ελθουν και αλλα περισσοτερο οδυρινα.ΚΟΥΡΑΓΙΟ.Νταφης
ΑπάντησηΔιαγραφήαρκεί μόνο να το θυμόμαστε αυτό και στις επόμενες εκλογές Ντάφη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό κουράγιο σε όλους και καλό φθινόπωρο
Ο.Κ.Νταφης
ΑπάντησηΔιαγραφή