δεν αναρωτιέμαι για τη σιωπή της βρετανικής κοινωνίας απέναντι στη νέα δολοφονία πολίτη απ' την αστυνομία, γιατί νιώθω ακομα την αιμωδία στα άκρα μου από τον εκκωφαντικο της απόηχοίσως αμυντικά, ίσως για να βεβαιωθώ πως ακόμα δεν έχω πάψει να κατανοώ, χρειάζομαι να αφεθώ για λίγο ξανά στην αναβίωση του περασμένου δεκέμβρη
τότε που μια άλλη κοινωνία, λιγότερο εύπορη, περισσότερο αδικημένη και ως αναμενόμενο, αντιφατικά ασύδοτη, απαντούσε με το μόνο τρόπο που γνώριζε στη πιο ωμή αναπαράσταση της μελλοντικής της εικόναςέτσι θυμάμαι πως ακόμα υπάρχει ελπίδα, παρόλο που και αυτή στις μέρες μας αφήνεται επικίνδυνα στις δικές της αναβιώσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
έχεις κάτι να προσθέσεις;