Η αγαπημένη καλοκαιριάτικη μπόρα του γιαννιώτικου μεσημεριού
παρασέρνει με τα ρυάκια της τη παραγεμισμένη σακούλα
Ρέει ακίνδυνα μεταξύ των αυτοκινήτων
Κάθε αγανάκτηση οφείλει να διακόπτεται στο χαριτωμένο της πέρασμα στο δρόμο προς τη λίμνη.
από τη ποιητική συλλογή "επί των ορέων απορριμμάτων"
εκδόσεις Στάχτη και Burberry, 2010
Η ολιγοήμερη επιστροφή στη πόλη της καταγωγής μου χαρακτηρίστηκε και πάλι από τον θαυμασμό για τον εξαίρετο τρόπο που οι κάτοικοί της και οι δημιουργοί πολιτικών αντιλαμβάνονται την έννοια του δημόσιου χώρου. Αυτή τη φορά ο δημόσιος χώρος τελούσε υπό την αποφασιστική κατάληψη χιλιάδων τόνων απορριμάτων, το πλήθος των οποίων πολλαπλασιαζόταν με την επιμονή του βιβλικού πολλαπλασιασμού των πέντε άρτων.
Παρατηρώντας τους δίμετρους σωρούς από σκουπίδια γινόταν αβάσταχτα προφανές πως για ένα 75% των σκουπιδιών η χωματερή δεν είναι ο τελικός προορισμός. Μια μικρή μονάδα ανακύκλωσης που να λειτουργεί με τα στοιχειώδη θα αρκούσε να κατεδαφίσει το άλλοθι των περί ταφής προβλημάτων και να απορροφήσει το μεγαλύτερο όγκο αυτών που με μια συνειδητή μαζικότητα και ασύνειδη ανευθυνότητα αφήνετε, ω Γιαννιώτες, να συσσωρευτούν στην είσοδο των σπιτιών σας και στις προσόψεις των καταστημάτων σας.
Μια παρόμοια διαπίστωση θα μπορούσε να μετατρέψει τις συζητήσεις για το κλείσιμο της ανεξέλεγκτης χωματερής σε μια υπερτιμημένη σχολική σαχλαμάρα και τη πολύχρονη διαμάχη για τον τόπο της υγειονομικής ταφής -μιας τεχνολογίας ήδη ξεπερασμένης- σε γραφική αναπόληση απ' τον τεχνολογικά ξεχασμένο ήδη εικοστό αιώνα. Μα η τοπική κοινωνία ακόμα διχάζεται, ακόμα συγκρούεται, ακόμα παλεύει, και το κάνει πάντοτε με το καλύτερο τρόπο για τη συλλογική της αξιοπρέπεια να αλέθεται στα απορριμματοφόρα του δήμου.
Σε μια πόλη χωρίς καταχνιά, η πολιτική αβουλία θα είχε συμπαρασύρει στον πυθμένα της όσους ακόμα ψάχνουν κρυψώνα κάτω από τη σκιά της, ενώ τα όρη των σκουπιδιών θα κατολίσθαιναν διαμαρτυρόμενα για την ανικανότητα συγκρότησης του σχέδιου βήτα. Και δεν φταίει το ύψος τους που κρύβει το φως, απλώς ξεχαστήκατε λίγο περισσότερο στο σκοτάδι που ηδονίζει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
έχεις κάτι να προσθέσεις;