Το διακαναλικό τίποτα της Δευτέρας εύχομαι να το ξεκαθάρισε πλήρως: Ο ελληνικός λαός βρίσκεται μπρος τον γκρεμό του. Πίσω του...δεν υπάρχει πλέον τίποτα πίσω. Η αγωνία του δεν είναι αν θα πέσει, αλλά πότε θα πέσει. Χέρι να τον τραβήξει μακριά δεν υπάρχει, ο ελληνικός λαός είναι μόνος, αντιμέτωπος με την συλλογική υπαρξιακή του μοναξιά και τη μόνη επιλογή που του έχει απομείνει. Το χέρι του μνημονίου δε ήρθε για βοήθεια, ήρθε να του δώσει τη τελική ώθηση προς το χάος αφού πρώτα τον στραγγαλίσει. Προτείνω να πέσουμε μόνοι μας. Τώρα. Για να είμαστε σίγουροι πως δε θα μείνει τίποτα που να θυμίζει ποιοι έχουμε υπάρξει: μπάτσοι του εαυτού μας, υπήκοοι των βασιλιάδων που διώχναμε, εραστές του ελληνορθόδοξου σκότους μας. Η πτώση δε θα 'ναι απελευθερωτική, θα την τσακίζει η αγωνία της σύγκρουσης, η συντριβή όμως μπορεί να γίνει.
Πέφτοντας ο καθένας μας ας τραβήξει και 10 από τους προδότες. Η πτώση να είναι μετά Νίκης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνω απολυτως μαζι σου.Συμφωνω κ με την Οχια.Να πεσουμε αλλα οχι να φυγου αυτοι στο εξωτερικο με τα κλεμμενα.Πρεπει να αποδοθει επιτελους δικαιοσυνη σε αυτον τον τοπο.Και δικαιοσυνη δε θα αποδοθει απο την αδρανη κ ημι-ξεπουλημενη δικαστικη εξουσια
ΑπάντησηΔιαγραφήΜ' αρέσεις. :))
ΑπάντησηΔιαγραφήΔε χρειάζεται όμως να συντριβούμε. Ειδικά αν είμαστε αληθινά έτοιμοι να το κάνουμε. Μπορούμε να συγκρουστούμε με τις ψευδαισθήσεις μας και να τις απορρίψουμε, όπως και να απολαύσουμε τη συντριβή αυτών που προσπαθούν να μας τις συντηρήσουν για ακόμη μια φορά. Αρκεί να κατανοήσουμε ότι η έκβαση ενός παιχνιδιού, δεν μπορεί να μας ενδιαφέρει παρά μόνο αν είμαστε παίκτες μέσα σ' αυτό.
Ας παίξουμε το δικό μας παιχνίδι λοιπόν: Απεμπλοκή.
αμφιβάλλω αν θα υπάρξει συντριβή για τους προδότες οχιά μου. Αυτοί ιστορικά τη γλυτώνουν πάντα. Και σελίν, τα εκατομμύρια έχουν φύγει και πίσω δε γυρνούν. Μια καλή ιδέα είναι να φύγουν και αυτοί που τα πήραν. Στην αρχαία Αθήνα οι ποινές ήταν οι εξοστρακισμοί. Σήμερα μια ετσιθελική στέρηση των πολιτικών δικαιωμάτων θα μπορούσε να κόψει απότομα τη πρέζα από τους εξαρτημένους της εξουσίας.
ΑπάντησηΔιαγραφήγεια σου ρίσκι! ωραία η απεμπλοκή που προτείνεις αλλά αυτή προϋποθέτει (αν την αντιλαμβάνομαι όπως την εννοείς) πολιτική κουλτούρα και δράση. Υπό τις σημερινές συνθήκες της κοινωνίας δηλαδή, απαιτεί χρόνο. Δεν νομίζω ότι προλαβαίνουμε. Ο χρόνος τελείωσε για τους περισσότερους. Αν κάποιοι θα επωφεληθούν σε βάθος χρόνου θα είναι μόνο τα καθάρματα που τόσο χρόνια έχουν καταληστέψει το σύμπαν. Θεωρώ ότι οφείλουμε να συγκεντρωθούμε αποκλειστικά στο εδώ και το τώρα. Σ' ένα αιφνιδιασμό. Σε μια σπίθα
ΑπάντησηΔιαγραφήΚοίτα, γι' αυτό που εννοώ εγώ, υπάρχει ακόμα χρόνος και θα υπάρχει για καιρό ακόμα. Όποτε και να αποφασίσουν οι πολίτες να αφήσουν την εξουσία να χειρίζεται τον εαυτό της και μόνο, έστω και σταδιακά, μπορούν να απεμπλακούν, αφήνοντας τους φορείς του συστήματος να συναλλάσσονται μεταξύ τους και να κλέβουν ο ένας τον άλλο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτσι κι αλλιώς, αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει ακόμα το υπόβαθρο, γιατί συνήθως, όπως είναι γνωστό, οι ψευδαισθήσεις διατηρούνται μέχρι να πιάσει κανείς πάτο.
Ο αιφνιδιασμός θέλει οργάνωση και συνειδητοποίηση της ανάγκης συνολικής δράσης και η κοινωνία είναι ακόμα στο "εγώ". Όσο για τη σπίθα, δεν ξέρω αν θα είχε αποτέλεσμα γιατί συνήθως προηγείται μιας απλής, τυπικής παρόρμησης. Οι παρορμήσεις όμως, ιστορικά, δεν φαίνεται να φέρνουν μακροπρόθεσμα αποτελέσματα. Κατανόηση και αποδοχή της πραγματικότητας, νομίζω ότι χρειάζεται κατ' αρχάς και παραίτηση από τις ελπίδες παντός τύπου.