Η δαιμονοποίηση των μεταναστών σταμάτησε προσωρινά γιατί βρέθηκε νέο αίμα να ξεδιψάσει τους κανίβαλους. Και τι αίμα! οροθετικό. Αίμα από πουτάνες, που ήταν και πρεζόνια, διαταραγμένες προσωπικότητες, και κάποιες τους αλλοδαπές, βρώμικες, στη ψυχή και το σώμα, του δρόμου και των σκοτεινών παραδρόμων του κέντρου, του κατειλημμένου κέντρου από τους λαθραίους, που το έδιναν χωρίς να προνοήσουν για προφύλαξη. Να που φωτίζεται η γραμμή. Μετανάστες μαζί με πουτάνες και πρεζόνια, όλοι τους, στην ίδια πλευρά της κοινωνίας. Οι δαίμονες που χρειάζεται να εξορκιστούν αλλάζουν πρόσωπα αλλά παραμένουν πάντα οι ίδιοι. Τα απομεινάρια του διαχωρισμού της κοινωνίας σε τάξεις, οι υπολειπόμενοι της ανισότητας, θα σηκώσουν τώρα το βάρος της μικροαστικής τάξης στην ύστατη προσπάθειά της να αποφύγει το κρότο της ηθικής της συντριβής και της σύνθλιψης απ' τους εξουσιαστές της. Με το να γίνουν τα τέρατα που όλοι αντικρίζουμε στις φωτογραφίες. Ποτέ ξανά τόση αδυναμία δεν έκρυβε μέσα της τέτοια βιαιότητα. Και ποτέ ξανά ένα θύμα τόση αντεκδίκηση.
3.5.12
οι πουτάνες
Η δαιμονοποίηση των μεταναστών σταμάτησε προσωρινά γιατί βρέθηκε νέο αίμα να ξεδιψάσει τους κανίβαλους. Και τι αίμα! οροθετικό. Αίμα από πουτάνες, που ήταν και πρεζόνια, διαταραγμένες προσωπικότητες, και κάποιες τους αλλοδαπές, βρώμικες, στη ψυχή και το σώμα, του δρόμου και των σκοτεινών παραδρόμων του κέντρου, του κατειλημμένου κέντρου από τους λαθραίους, που το έδιναν χωρίς να προνοήσουν για προφύλαξη. Να που φωτίζεται η γραμμή. Μετανάστες μαζί με πουτάνες και πρεζόνια, όλοι τους, στην ίδια πλευρά της κοινωνίας. Οι δαίμονες που χρειάζεται να εξορκιστούν αλλάζουν πρόσωπα αλλά παραμένουν πάντα οι ίδιοι. Τα απομεινάρια του διαχωρισμού της κοινωνίας σε τάξεις, οι υπολειπόμενοι της ανισότητας, θα σηκώσουν τώρα το βάρος της μικροαστικής τάξης στην ύστατη προσπάθειά της να αποφύγει το κρότο της ηθικής της συντριβής και της σύνθλιψης απ' τους εξουσιαστές της. Με το να γίνουν τα τέρατα που όλοι αντικρίζουμε στις φωτογραφίες. Ποτέ ξανά τόση αδυναμία δεν έκρυβε μέσα της τέτοια βιαιότητα. Και ποτέ ξανά ένα θύμα τόση αντεκδίκηση.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Φίλε μου,η δημοσιοποίηση των φωτογραφιών αυτών των ταλαιπωρημένων κοριτσιών,εις το όνομα της "δημόσιας προστασίας",είναι ότι πιο χυδαίο και απάνθρωπο έχει γίνει σ'αυτήν την γαμημένη χώρα.Καταργώντας κάθε έννοια ιατρικού απορρήτου και προστασίας προσωπικών δεδομένων (και πάντα προεκλογικά,ας μην ξεχνιόμαστε),διαπιστώνω για άλλη μια φορά πόσο απολίτιστοι και ανάλγητοι έχουμε γίνει ως κοινωνία.Σε αντίθεση με άλλες χώρες (π.χ. Ολλανδία),είναι παράλογα αδύνατο να κατανοήσουμε πως η πορνεία και η χρήση ψυχοτρόπων ουσιών,υπήρχε,υπάρχει και θα υπάρχει πάντα σε κάθε κοινωνία.Σήμερα διαπιστώνουμε πως υπάρχουν εκατοντάδες παράνομοι οίκοι ανοχής στην Αθήνα.Η ρίζα του κακού ξεκινά από την απαγόρευση (π.χ. απαγορεύεται να υπάρχει οίκος ανοχής σε απόσταση 200 μέτρων από σχολεία,εκκλησίες κλπ).Οι πραγματικοί θύτες-εγκληματίες σ'αυτήν την υπόθεση είναι προφανώς τα κτήνη που εκμεταλλεύονται αυτά τα κορίτσια,οι πελάτες τους (το 40% των οποίων είναι οικογενειάρχες) που τις βιάζουν επί χρήμασι και χωρίς καμία προφύλαξη,αλλά πάνω απ'όλους το κράτος με την εγκληματική πολιτική της απαγόρευσης και της καταστολής.Για άλλη μια φορά στιγματίζονται οι μετανάστες και δεν είναι καθόλου τυχαίο πως η άνοδος των φασιστικών κινημάτων συμβαίνει πάντα,σε κάθε χώρα που βιώνει οικονομική και πολιτισμική κρίση.Το κείμενό σου είναι σκληρό,αλλά αληθινό.
ΑπάντησηΔιαγραφήφίλε μου Κωνσταντίνεσυμφωνώ σε όλα.
ΑπάντησηΔιαγραφήακολουθεί συλλογισμός
Σε καθεστώς γενικευμένης παρακμής και σε πλαίσιο μαζικής διάλυσης, κράτους, θεσμών, κοινωνίας, ατόμων, τέθηκε ξαφνικά το δίλημμα δημόσια υγεία ή ατομικό δικαίωμα. Δίλημμα τόσο ψεύτικο όσο το ασφάλεια ή ελευθερία, αν θα μπορούσαμε να το επεξεργαστούμε βεβαίως με μια στοιχειώδη άρνηση των διαχωριστικών γραμμών που το επιβάλλουν. Επειδή όμως η ανελευθερία μας κατατρέχει σαν μοίρα, καλούμαστε σαν κοινωνία να απαντήσουμε στο δίλημμα με ένδειξη κατεπείγοντος: Χιλιάδες άνδρες, εν δυνάμει φορείς και εν αγνεία τους θύματα και θύτες, που θα πάνε με χιλιάδες γυναίκες, που με τη σειρά τους θα πάνε με χιλιάδες άνδρες, και που όλοι μαζί θα πάνε στους οδοντιάτρους, θα δώσουν αίμα, θα κάνουν παιδιά, σε μια εφιαλτική κυκλικότητα που αφορά τους πάντες.
(μια ευγενική προσφορά λίγης κοινής λογικής από τους νόμιμους και αποκλειστικούς ιδιοκτήτες της κ. Μανδραβέλη και κ. Μάνο)