eστιγματισμός

Θα ήθελα να μη ξανασχοληθώ με το ζήτημα αλλά οι πελάτες του καταστήματος είναι αναστατωμένοι και δε μπορούν να καταναλώσουν με την ησυχία τους.

Ευτυχώς ο σεκιουριτάς που πυροβολήθηκε απο τον αστυνομικο δε θα πεθάνει (αλλά και δε θα ξεχάσει και ποτέ αυτό που του συνέβη). Ολα τοτε θα ηταν διαφορετικά.

Με δεδομένο αυτό, θα πρέπει να σκεφτούμε τώρα και πως ο αστυνομικός (αυτός έξω απ' το σπίτι του αμερικάνου πρέσβη) πάσχει από μια βαρύτατη νόσο που διαταράσσει ολοκληρωτικά τη αντίληψη της πραγματικότητάς του και υπό αυτές τις συνθήκες λειτούργησε και λειτουργεί. Τέτοιοι ασθενείς υποφέρουν όχι μόνο από τα συμπτώματά τους αλλά και από το βαρύ κοινωνικό στίγμα (που είναι σχεδόν απαγορευτικό για οποιαδήποτε προσπάθεια θεραπευτικής επανένταξης). Η δημοσίευση της φωτογραφίας του από τα διάφορα μπλογκ (τρωκτικό, πρέζα τβ) και από το πρώτο θέμα (και ίσως και άλλες κυριακάτικες φυλλάδες) τον θίγει προσωπικά αφού του καταπατούν προσωπικά δικαιώματα και τον στιγματίζουν βαριά για μια πράξη του που δεν ήταν σε θέση να ελέγξει εξαιτίας της νόσου (και που είναι αποτρόπαια). Η δημοσίευση της φωτογραφίας του, όμως, συνολικά δαιμονοποιεί και την ίδια τη νόσο και όσους πάσχουν από αυτή, συνεισφέροντας στη βαθιά ριζωμένη κοινωνική αντίληψη πως σχιζοφρενής = επικίνδυνος ή μελλοντικός δολοφόνος, κάτι που είναι μόνο ψέμα.

Τα μπλογκ (μαζί και τα ηλεκτρονικά καταστήματα κομψών ρούχων) δείχνουν μια πρωτοφανή δυναμική. Πριν γίνουμε star channel, ας τη χρησιμοποιήσουμε προς ένα καλό σκοπό: ας κυνηγάμε το στίγμα αντί να το αναδεικνύουμε.