adios y suerte

Σήμερα πέθανε ο Μάριο Μπενεντέττι.

O Μάριο Μπενεντέττι εκπροσωπούσε την Ουρουγουάη στο μεγάλο λατινοαμερικάνικο λογοτεχνικό πάνθεο, και έδρασε την εποχή που ολόκληρη η νοτιοαμερικάνικη ήπειρος δονούταν απ' την αφηνιασμένη μελάνη διανοούμενων που δε αναγνώριζαν σύνορα, δικτάτορες και βρώμικους πολέμους.

Ποιητής, συγγραφέας και χρονικογράφος, γιος ιταλών μεταναστών, βρέθηκε γρήγορα στη πρωτοπορία δίπλα στους Μπόρχες, Κορταζάρ, Σάμπατο, Μάρκες, Γιόσα, Νερούδα, Φουέντες, Ινφάντε και στους υπόλοιπους μεγάλους λατινοαμερικάνους λογοτέχνες. Ύμνησε τη μεσαία τάξη και -με κέντρο το Μοντεβιδέο- την αστική ζωή αλλά και την αποδόμησε αναδεικνύοντας τις γραφειοκρατικές αγκυλώσεις, τον υλισμό και την ελαφρότητά της. Η χούντα της Ουρουγουάης τον εξόρισε, μα ο ίδιος τη ρεζίλεψε μέσα από τις ευφυείς του αλληγορίες. Το 1997, σε ένα συνέδριο είπε: "...το γράψιμο είναι το όπλο του διανοούμενου, αλλά καμιά φορά οι άνθρωποι αντιδρούν σαν να προκειται για πολυβόλο. Ένας συγγραφέας μπορεί να κάνει πολλά για να αλλάξει μια κατάσταση, αλλά από όσο γνωρίζω, καμιά δικτατορία δεν έπεσε μόνο χάρη σ' ένα σονέτο..."

Tus manos son mi caricia, mis acordes cotidianos
te quiero porque tus manos trabajan por la justicia

προτείνω ανεπιφύλακτα τα μυθιστορήματά του:
"τα γενέθλια του Χουάν Άνγκελ" και "η ανακωχή" (εκδόσεις Οδυσσέας).

περισσότερα για τον Μάριο Μπενεντέττι, εδώ