το τείχος γύρω απ' τη πραγματικότητα, πότε θα πέσει;

Θεωρώ ότι το τείχος του βερολίνου είχε για θεμέλια τη μεθοδική διαστρέβλωση του μαρξισμού, πρωωθούσε την αναγωγή του σε δογματική γραφειοκρατία και αποσκοπούσε στην εδραίωση της εξουσίας, που ήταν μόνο μια τυρρανική εξουσία. Μέσα του είχαν περιχαρακωθεί και σιγοσβήσει θυσίες και αγώνες, αλλά και η ρομαντική πίστη στην επανάσταση και η περιπέτεια του ανθρώπου μέσα σε αυτή. Ευτυχώς αυτό το τείχος έπεσε.

Φαίνεται όμως πως κάποια απ' τα ντουβάρια που επέζησαν από τη πτώση του βερολινέζικου τείχους, βρίσκονται στην Ελλάδα και χρησιμοποιούνται  με επιτυχία στη κατασκευή του  μαντρότοιχου που περιβάλλει με επιμονή το σύγχρονο ΚΚΕ. Και ας φωνάζει η κοινωνία απ' έξω. Οι ίδιοι ξέρουν ότι δεν έχει απομείνει πια πολιτικός σεισμός ικανός να γκρεμίσει τον καλό μαντρότοιχό τους.  Βέβαια, όποτε χρειαστεί, ρίχνουν και κανένα ιδεολογικό σοβατισματάκι. Γιατί μόνο  ιδεολογικό σοβατισματάκι μπορεί να θεωρηθεί η πρόσφατη θεωρητική απενοχοποίηση του βερολινέζικου τείχους από πλευράς της γ.γ. τους, απενοχοποίηση που πλησιάζει ακόμα και αυτή την ιστορική αποκατάσταση.