Δεκαετία του 50. Σε ένα απομονωμένο σφαγείο πλησίον της βουλής, μια εργάτρια γεννάει τρία παραμορφωμένα μωρά καθώς πακετάρει φρεσκοσφαγμένο κρέας. Το μωρά θα πεταχτούν στα σκουπίδια, καθώς όσοι τα βλέπουν πιστεύουν πως είναι νεκρά. Όμως, το κλάμα τους θα τραβήξει την προσοχή ενός νεαρού βουλευτή που θα τα υιοθετήσει. Και θα τα ονομάσει Γιωργάκη, Γιώργο και Αντώνη.
60 χρόνια μετά: Μετακαραμανλική άνοιξη. Ο πόλεμος στο Ιράκ μαίνεται ενώ στην Ελλάδα υπάρχει έντονη οικονομική κρίση. Το κράτος κλείνει και ο κόσμος εγκαταλείπει το μέρος για να βρει την τύχη του αλλού. Όχι, όμως και οι τρεις ήρωες. Ο Γιωργάκης, ο Γιώργης και ο Αντώνης έχουν γίνει νιντζάκια. Ζουν ακόμα με τον νεαρό βουλευτή που είναι πλέον βλοσυρό-αθάνατο τέρας και εκπαιδεύονται στο κουνγκ φου από τον κοντό ο οποίος τελικά αποκαλύπτεται πως είναι κουνγκ φου μάστερ από τη κίνα.
Η ιστορία τους είναι μια ιστορία θάρρους, φιλίας και αγάπης για τη πατρίδα και αρχίζει όταν ένας αχόρταγος συμμαθητής τους ανοίγει από ανικανότητα την έβδομη πύλη του ΔΝΤ. Μια φρικτή κατάρα τότε πραγματοποιείται και από την ανοιχτή πύλη τα ζόμπι εξορμούν προς άγραν ανθρώπινης σάρκας. Και τότε τα τρία νιντζάκια, με μπροστάρη τον Γιωργάκη, τον πιο ντελικάτο από τους τρεις και με τη λιγότερη πίστη στον εαυτό του, αναλαμβάνουν δράση. Χάρης στις μαγικές δυνάμεις του τέρατος και τις τεχνικές του κουνγκ φου, οι τρεις ήρωες καταφέρνουν να προστατέψουν τα ζόμπι από τις απειλητικές διαθέσεις των ανθρώπων. Χωρίς ηθικούς φραγμούς, συλλαμβάνουν όποιον βρεθεί στο δρόμο και υπόσχονται πως το κρέας του θα αποτελέσει το... δείπνο για την πεινασμένη οικογένεια του ΔΝΤ
Στο μεταξύ, στην τελευταία τους εκδρομή με αυτοκίνητο, λίγο πριν φύγουν για μετανάστες, δυο ξαδέλφια, ο Αλέξης και η Αλέκα, μαζί με τις κοπέλες τους, θα πάθουν ένα μικρό ατύχημα. Και ο δρόμος τους θα τους φέρει αντιμέτωπους με την φρικιαστική - κανιβαλιστική τριάδα του Γιωργάκη, του Γιώργη και του Αντώνη...
Με λίγα λόγια, ταινία ορόσημο που ξεπερνάει τα όρια του φρικιαστικού και του αβάσταχτου. Σε όλο το φιλμ, ο θεατής γίνεται μάρτυρας πολλών αυθεντικών σκηνών φρίκης και σεξ που γίνονται ακόμα πιο ρεαλιστικές χάρης την καταπληκτική ερμηνεία των τριών πρωταγωνιστών. Η ταίνία είναι η πραγματική απάντηση της Ελλάδας στην Αργεντινή.
Από τους παραγωγούς της τεράστιας επιτυχίας "Το μεγάλο Φαγοπότι", μια ταινία σκληρού ρεαλισμού. Δε θα το χάσετε με τίποτα!
Αυθεντικός τίτλος: Tα Nιντζάκια
Εναλλακτικός Τίτλος: IMF Chainsaw Massacre : The Beginning
Υπότιτλοι: Ναι
Ημερομηνία: 2010
Πρωταγωνιστούν: G. Papandreou 2nd, A. Samaras, G. Katatzaferis
Guest stars: K. Mitsotakis, K. Simitis. K. Karmanlis
Σκηνοθέτης: G. Papakonstantinou
Γλώσσα: Ελληνικά
Διάρκεια Ταινίας (έτη): 10
Χώρα: United States
Πρόσθετες Παροχές: extras
Ήχος: dolby digital 5.1
Εικόνα: 16.9
αυτό το είδες;
ΑπάντησηΔιαγραφήχαχαχαχαχαχχααχχαχαχαα
Καλησπέρα αγαπητέ Romandante!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦαντάζομαι η ταινία χρηματοδοτείται όχι από το ΔΝΤ, αλλά από το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου, που μας έχει αποδείξει ότι ξέρει να αναγνωρίζει τις αληθινές αξίες και να βοηθά μαθητευόμενους μάγους όπως ο φέρελπις Παπακωνσταντίνου. Στον χώρο του ελληνικού σινεμά, όπως και στην υπόλοιπη οκοινωνία μας, υπάρχουν όμως ανεύθυνοι. Δράττομαι της ευκαιρίας από το βήμα αυτού του- εσχάτως σινεφίλ- blog να στηλιτεύσω την δράση των κινηματογραφιστών που τολμούν να ορθώνουν ανάστημα ααπέναντι στο αδέκαστο και αδιάφθορο ΕΚΚ, καταδικάζοντας εαυτούς στην ομίχλη...
οδυσσεά, ο κινηματογράφος πάντα εμπνέεται από τα ερείπια (δες ιταλικός νεορρεαλισμός) ενώ το σύγχρονο αργεντίνικο σινεμά βιώνει την άνοιξη από το 2001 και μετά στηριζόμενο σε κοινωνική θεματολογία. Ας ελπίσουμε, το αποτέλεσμα της ανταρσίας των ελλήνων κινηματογραφιστών και της παρατεταμένης κοινωνικής αναταραχής της χώρας να είναι πολλαπλασιαστικό στο ζήτημα της πνευματικής παραγωγής και όχι αθροιστικό. Βέβαια, και τα νιντζάκια για να μείνουν ήρθαν ...
ΑπάντησηΔιαγραφήμπαλόνη, δε ξέρω, αυτή η τριάδα μόνο για κάτι κανιβαλιστικό ή με ζόμπι μου βγάζει. Θυμάμαι τη παλιά καλή εποχή με Γιωργάκη και Κωστάκη που αναπαρίσταναν με επιτυχία το αξέχαστο δίδυμο του χοντρού-λιγνού και νοσταλγώ
ΑπάντησηΔιαγραφήγλυκύτατον και πρόσχαρον...
ΑπάντησηΔιαγραφήτέτοιες ημέρες της υπομονής..;-)
ενδιάφερουσα η προσέγγισή σου bbimbo, χωρίς αίμα! ευχαριστώ
ΑπάντησηΔιαγραφή:)
Το ενα νιντζακι απο μικρο περπατουσε με το βημα της χηνας κ επαιζε με αγκυλωτες σβαστικες αντι για κυβους του Ρουμπικ
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο αλλο νιντζακι αντιθετως επαιζε με κυβους του Ρουμπικ αλλα επειδη ηταν χαζο,ποτε δε καταλαβε τι ηταν αυτο που κρατουσε στα χερια του.
Κ το τριτο νιντζακι,η πρωτη φραση που εμαθε να λεει ειναι οτι ΤΑ ΣΚΟΠΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ
Απο τοτε δεν εχει μαθει να λεει τιποτα αλλο!
τσ τσ celin μικρά παιδιά είναι ακόμα, δεν καταλαβαίνουν..
ΑπάντησηΔιαγραφήδεν είναι ωραίο που τα 2 νιντζάκια πριν μάθουν κουνγκ φου ήταν συγκάτοικοι στο πανεπιστήμιο; να λένε άραγε όταν συναντιώνται "κανά σκηνικό" απ' τα παλιά;
Oxi απλως ωραιο,μεχρι κ συγκινητικο θα τα χαρακτηριζα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚ πιο συγκινητικο ακομα ειναι οτι η παρακατω συζητηση δεν ειναι απιθανο να εγινε σταληθεια
-Ρε συ Γιωργο,εσυ ενταξει,απο πρωθυπουργο-σογο καταγεσαι κ θα κυβερνησεις.Εμενα μεχρι Υπουργο βλεπω να με κανουν οι φιλοι μας οι Αμερικανοι εδω,χλωμο για παραπανω
-Μη χαλιεσαι,Αντωνακη,να δεις που μαζι θα ειμαστε στα εδρανα κ θα κοροιδευουμε τον κοσμο!Λιγο υπομονη κανε κ θα δεις
Τέλειο! Έξυπνο! Γλυκό !....Πικρό!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλά να είσαι.
στα 5 σχετικά σχόλια αναγνωστών τα 2 περιλαμβάνουν το χαρακτηρισμό γλυκό!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜήπως να το ξανασκεφτώ;
thanx Sourounti!!