αν ήταν ξύλο, ίσως να τους καίγανε

Στο ίδιο βίντεο, με κάθε τρόπο
1. ακούστε προσεκτικά την περιγραφή των γεγονότων από τον πρώτο δημοσιογράφο.

2. ακούστε προσεκτικά και την περιγραφή από το δεύτερο δημοσιογράφο

1. Αφήνομαι (και ανερυθρίαστα την εκφράζω) στη κυνική παραδοχή πως βρέθηκα αντιμέτωπος με τα 82 πιο συναρπαστικά δευτερόλεπτα αναμετάδοσης στη προσωπική μου πορεία ως τηλεθεατής βιντεοσκοπημένων αθλητικών γεγονότων. Μέσα τους βρίσκεται κρυμμένη η διαυγής παρατηρητικότητα, η πανοραμική αντίληψη της φάσης, η διεγερτική εμμονή στη λεπτομέρεια, η εγκάρδια μεταδοτικότητα, η γλαφυρή αναπαραστατικότητα, η αποτελεσματικότητα σε συνθήκες έκτακτης εργασιακής πίεσης, το πάθος για το λειτούργημα και η συγκινητική αφοσίωση στην ενημέρωση του τηλεθεατή. Η δημοσιογραφία ας αναπνεύσει επιτέλους ξανά και η απρόσμενη βία ας μην είναι η μόνη που θα αναγείρει στον άμοιρο τηλεθεατή την ελπίδα πως στο επόμενο ματς δε θα κινδυνεύσει από την οξεία θλίψη μιας απερίγραπτης περιγραφής. Αυτά τα 82 δευτερόλεπτα οφείλουν να διδάσκονται σε κάθε φιλόδοξο νεοσσό της δημοσιογραφίας.  

2. Η εγγενής μου οπισθοδρομική εμμονή, ό,τι με ζορίζει στο να αναπνέω ως πολίτης του κόσμου, το αβάσταχτο βάρος της ως εξάρτημα του τσολιά που κατά παράδοση βγάζω στο παρκέ ακούγεται ξανά στη μετάδοση σαν θεσμοθετημένο καθήκον. Και σ' αυτό, η διαθέσιμη επιλογή μου είναι να αντιδράσω σαν Έλληνας. Υπάρχει στα ραδιοκύματα και ας μην ενδεχομένως την ακούσω ποτέ: βαθιά κρυμμένη στη καρδιά η ελπίδα και σχηματισμένη με λέξεις στο στόμα η προσμονή πως τούτα τα παλικάρια θα παραμείνουν ατιμώρητα, βορά στην ακάθεκτη πορεία προς τη δόξα, στη πάλη για τη πατρίδα και σ' αυτό το τουρνουά.

3. Και για εκείνους που ασχολούνται ερασιτεχνικά με τη βία, αφιερωμένο εξαιρετικά. Για την αλησμόνητη περιγραφή του, δες το 1.