παρακινούμενος από τη χαριτωμένη παρέμβαση αυτού του αγαπητού μπλογκ σε μια πρόσφατή μου ανάρτηση, που ανέδειξε το χιούμορ των διαδικτυακών αυτόματων μεταφραστών, σκέφτηκα να χρησιμοποιήσω τον google translator σε μερικές αναρτήσεις για να δω τι ακριβώς διαβάζει ένας περίεργος αγγλόφωνος όταν βρίσκεται εδώ μέσα. Για να ανακαλύψω τελικά το παρακάτω:
Ο μεταφραστής της google όταν διαβάζει "Κορκονέας" το μεταφράζει "Γρηγορόπουλος"
Στ' αλήθεια, το τραγικό συναπάντημα ενός άτυχου δεκαπεντάχρονου με τον μπάτσο δημιουργεί αντίστοιχους συνειρμούς στο συλλογικό ασυνείδητο της ελληνικής κοινωνίας, καθώς και αυτή τη κατάφωρη θλίψη σε μια οικογένεια που το όνομά της καταδικάστηκε να συνυπάρχει με ενός κορκονέα σε κάθε του μνημόνευση. Δε μπορώ ακόμα να φανταστώ το ηθικό βάρος της σημειολογίας του λήμματος "κορκονέας" σε κάποιο μελλοντικό λεξικό, αλλά η μεγαλύτερη πολιτισμική εξέλιξη των τελευταίων ετών, η google, υπενθυμίζει με κυνισμό στο δικό της λεξικό πως η μοντέρνα διαδικτυακή εποχή δεν αποδέχεται τον πρωτογονισμό της άρνησης, ως μηχανισμού άμυνας, μπρος σε αυτή την εφιαλτική σύνδεση των ονομάτων. Μα αν η τεχνολογία καταδεικνύει αυτή την αδάμαστη αλήθεια, μένει στη κοινωνία να αποδείξει πως είναι ικανή να της αποδώσει το φορτίο που θα την απαλλάξει από τις ενοχές της.
Ένα από τα δύο πιο αγαπημένα μου blog στο διαδίκτυο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο δεύτερο τυγχάνει να πραγματεύεται το θέμα από μια διαφορετική σκοπιά, την παρέμβαση και μεταμόρφωση μιας εικονικής πραγματικότητας με καλλιτεχνικά εργαλεία. Σε έχω παραπέμψει εδώ και το κάνω άλλη μια φορά:
http://yporealismos.blogspot.com/2010/08/blog-post.html
Καλό βράδυ!
Μαριάνα με εντυπωσιάζει πολύ η συνδυαστική σου ματιά που φτάνει τόσο πιο πέρα από το προφανές. Δε θα μπορούσα ποτέ να διαβάσω τις δύο αναρτήσεις με ένα τέτοιο τρόπο, αν δεν μου το υποδείκνυες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι ακριβώς αυτό (καθώς επίσης και η απλότητα, η γλυκύτητα και η ευαισθησία των ιστολογίων σου) που με κάνουν χαρούμενο που διαβάζεις το δικό μου.
Ω κοκκινίζω. Να'σαι καλά...
ΑπάντησηΔιαγραφή