Η 2 του Αυγούστου είναι μέρα ξεχωριστή για την αγαπημένη Αργεντινή. Μια τέτοια μέρα, 85 χρόνια πριν γεννήθηκε ο Jorge Rafael Videla Redondo ο αιμοσταγής δικτάτορας που για 5 χρόνια δεν άφησε τίποτα όρθιο στην υπέροχη ασημένια της νότιας Αμερικής. Γι' αυτό και οι Αργεντίνοι αποφάσισαν να ονομάσουν τη 2α του Αυγούστου Dia del Hijo de Puta. Χρόνια του πολλά λοιπόν!
Στα χρόνια της παντοδυναμίας του ο Βιντέλα μετράει, εκτός από τη βίαιη ανατροπή της δημοκρατίας (της όποιας δημοκρατίας τέλος πάντων), πολυάριθμες απαγωγές πολιτικών αντιπάλων, εξαφανίσεις (οι τραγικά επονομαζόμενοι desaparecidos), αμέτρητα εκτεταμένα βασανιστήρια, εξωδικαστικές δολοφονίες ακτιβιστών, πολιτικών αντιπάλων και των οικογενειών τους σε μυστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης (ο διαβόητος βρώμικος πόλεμος), τη θυσία μιας χιλιάδας απαίδευτων, άπειρων νεαρών στρατιωτών στα Φώκλαντ στο όνομα ενός στείρου εθνικιστικού παραληρήματος και last but not least την αρπαγή και εξαφάνιση μικρών παιδιών που γεννήθηκαν κατά τη διάρκεια της αιχμαλωσίας των μητέρων τους σε παράνομα κέντρα κράτησης (Οι συγκλονιστικές Madres de Plaza de Mayo διαδηλώνουν για τα χαμένα παιδιά τους κάθε πέμπτη από τις 30 Απριλίου 1977 και ακόμα αναζητούν τις τελικές απαντήσεις). Ο Βιντέλα τιμωρήθηκε για όλα αυτά με κατ' οίκον περιορισμό μέχρις και τον Οκτώβρη του 2008 που οδηγήθηκε τελικά σε κάποια στρατιωτική φυλακή.
Κούκλος ο Rafael !!!
ΑπάντησηΔιαγραφήτο καλύτερο παιδί!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕκείνα τα χρόνια ζούσαν άθλιους καιρούς κι εκεί παραδίπλα, στη Χιλή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτός τραγουδούσε μουσικές για την ειρήνη και την κοινωνική δικαιοσύνη. Ήταν και δάσκαλος. Αυτοί τον φυλάκισαν και αφού του έσπασαν τα χέρια του έδωσαν πίσω την κιθάρα του και τον διέταξαν να παίξει. Αυτός τραγούδησε "θα νικήσουμε...". Τον ξυλοκόπησαν, τον πυροβόλησαν και άφησαν το πτώμα του σε έναν δρόμο στην άκρη του Σαντιάγκο.
Αυτόν τον άνθρωπο που έπαιζε τέτοιες μουσικές, τον Victor Jara:
http://www.youtube.com/watch?v=gw1mju8VsPc
Να'σαι καλά, ωραία ανάρτηση...
στο πόλεμο στα Φώκλαντ, ζητήθηκε από τις αργεντίνες μάνες να στείλουν σοκολάτες στα παιδιά τους που ως στρατιώτες είχαν εξαναγκαστεί σε θυσία απέναντι στον πανίσχυρο βρετανικό στόλο. Κάποιες από τις μάνες είχαν τοποθετήσει μέσα στη συσκευασία σοκολάτας ένα μικρό γράμμα αγάπης για το παιδί τους και την είχαν κλείσει και πάλι καλά. Οι σοκολάτες μαζεύτηκαν από το στρατό για να αποσταλούν σε κάθε στρατιώτη. Μερικούς μήνες μετά, καταναλωτές έκπληκτοι βρίσκουν μέσα σε κάποιες σοκολάτες που αγόρασαν από το σούπερ μάρκετ γράμματα από μητέρες στους στρατιώτες γιους τους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν είναι τόσο αποκρουστική όσο η δική σου ιστορία Μαριάνα, αλλά εξίσου βίαια και απάνθρωπη. Και βέβαια, αληθινή...
Συγκλονιστική και αυτή η ιστορία el Romandante...
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα θυμηθούμε ότι το δίπουν αυτό τα διαφορα ΚΚ το χαρακτηριζαν "Ο Μετριοπαθής Δικτατορας"..Και αυτο γιατι δεν διεκοψε τις εξαγωγες κρεατος στην ΕΣΣΔ
ΑπάντησηΔιαγραφή