χάβρα αντί χάβρης

  

Κατ' αρχάς χρειάζεται να διαβάσεις το περιεχόμενο της φώτο. Είναι μια αλληλουχία σχολιασμών σε μια ανάρτηση του newsit από το Σάββατο 18.3.12 με αφορμή φασιστικές και αντιφασιστικές πορείες/συναυλίες. Αξίζει το κόπο αφ' ενός και αφ' ετέρου πάνω της βασίζονται όλα τα παρακάτω.

Η σφοδρή επίθεση στους Ελληναράδες από τη κ. Papagou, απόφοιτης της σχολής Ξαπλόπουλου κατά δήλωσή της, διαχωρίζεται μόνο από ένα κόμμα από τη χριστιανικού τύπου προσμονή του παγκόσμιου θριάμβου της ισότητας, σε μια φράση με κυρίαρχη την συναισθηματική αντίφαση. Ακολουθεί μια καλοπροαίρετη προτροπή και στη συνέχεια ένας έλεγχος πραγματικότητας ο οποίος όμως δεν ανταποκρίνεται δυστυχώς σε αυτή τη πραγματικότητα, όπως θα της υποδείξουν επιτυχώς οι σχολιαστές της.

Ο κ. Pylos, top commenter στην ιστοσελίδα και ενδεχομένως Ελληναράς αν κρίνω από τη σφοδρότητα της απόκρισης, προσωποποιεί την απάντησή του εμπλουτίζοντάς την με το γνωστό επιχείρημα των αμόρφωτων. Στη συνέχεια αναδεικνύει τη καταπιεσμένη σεξουαλικότητα του μετανάστη, που προφανώς για τον κ. Pylos είναι τρομακτικών διαστάσεων, και τη συνδέει με την αξία της γυναικείας φύσης αλλά κάπως ασαφώς μιας και δε διευκρινίζεται αν αναφέρεται στη γυναίκα-σεξουαλικό αντικείμενο της φαντασίωσης του τσολιά ή απλώς το κρέας εντός εισαγωγικών που βιάζει ο μετανάστης.

Ο κ. Drosopoulos από την άλλη προσθέτει το ταξικό στοιχείο στη στιχομυθία. Η "Εκάλη" υπονοεί μια μεγαλοαστική (ή νεοπλουτίστικη) καταγωγή αλλά η "άνεργη πανηλίθια" επανακατατάσσει τη κ. Papagou στα ταπεινά κοινωνικά στρώματα. Οι "μαύροι εργάτες του πατέρα" ανασηκώνουν και πάλι τη κοινωνική τάξη προκαλώντας μου με αυτό το ανεβοκατέβασμα τη συνήθη ναυτία της συναναστροφής με τα ακροδεξιά υποκείμενα. Η ναυτία δύναται να συνοδευτεί από εμετό στη σκέψη ότι όντως η εργασιακή καταπίεση του μετανάστη εκτονώνεται στο άγριο σεξουαλικό ένστικτο που βεβαίως βεβαίως για τον κ. Drosopoulos είναι καλοδεχούμενο περιστασιακά από την αχόρταγη κακομαθημένη πλούσια με τη μορφή του "βολέματος".

Ο κ. Myronidis, πάντως, όπως θα περιμέναμε και από το avatar, επιμένει εθνικο-ορθοδοξο-πατριωτικά. Και τι δεν έχουμε εδώ: ένα περιεχόμενο που εντός μιας φράσης που διακόπτεται με αποσιώπηση συμπεριλαμβάνει γάμους, παναγίες, γραμμές αίματος, σκουπιδότοπους, αρώματα, αναγνώριση επώνυμης ανάληψης ευθύνης, πραγματοποίηση ονείρων, απειλές και υποσχέσεις και όλα αυτά σε μια δομή και συνέχεια σκέψης που θα έκανε τους φιλοσόφους αρχαιοέλληνες προγόνους του να έπαιρναν μαζί τους στον Άδη όλα τους τα πονήματα. Η δε χρήση των κεφαλαίων πια τείνει να δημιουργήσει ένα νέο στερεότυπο στο ελληνικό διαδίκτυο, όπου σε αντίθεση με την λιτή κεφαλαία γραφή των εξ' αίματος προγόνων τους, οι σύγχρονοι ελληναράδες τη χρησιμοποιούν ανορθόγραφα και καταχρηστικά για το νέο τους εθνικό μαξιμαλισμό γι΄αυτό και δύσκολα ξεχωρίζει από μια μπούρδα.

Παραβλέπω την απόφαση της κ. Papagou να σχολιάζει στη συγκεκριμένη ιστοσελίδα. Την αναγνωρίζω ως δικαίωμα (σαν και το δικό μου να τη διαβάζω την ιστοσελίδα αυτή) και πραγματικά θαυμάζω το ρίσκο της να γίνει το θύμα μια ακραίας λεκτικής και συναισθηματικής βίας. Στέκομαι όμως στους τρεις σχολιαστές της. Το ακατέργαστο, απελευθερωμένο τους μίσος, η απανθρωπιά τους, η αναξιοπρέπεια, η μισαλλοδοξία, ο ρατσισμός τους, ο σεξισμός, η λεκτική και συναισθηματική κακοποίηση, η ωμή απειλή της φυσικής βίας, η αμορφωσιά τους, η ανοησία και η πατρίδα, που το περιεχόμενο της έχει γίνει συνώνυμο της χυδαιότητας αρχίζουν να θεμελιώνονται πλέον ως το κυρίαρχο δόγμα στη νέα κοινωνία που δημιουργείται. Η οικονομική εξαθλίωση, η κατάργηση της δημοκρατίας, η επέλαση της νεοναζιστικής ιδεολογίας στους τηλεοπτικούς δέκτες των φοβισμένων πολιτών, το ανέγγιχτο από οποιαδήποτε αλλαγή ελληνορθόδοξο σκότος, το ρημαγμένο σχολείο, η πείνα και η βία, όλα αυτά κατασκευάζουν τους κύριους Pylos, Drosopoulos και Myronidis της νέας Ελλάδας.

Όση μοναξιά και να φέρνει η ξενιτιά, όση ονειροπόληση και να προκαλεί η επιστροφή, όση χαρά η σκέψη των φίλων και η σκέψη της μάνας, κάθε ωραίο συναίσθημα που έχει απομείνει για αυτή τη χώρα της καταγωγής μου χάνεται στο μίσος και τη βία της.

Στο τίτλο αντιπαραβάλλω την Χάβρη απέναντι στη χάβρα της καινούργιας ελληνικής κοινωνίας που χτίζεται. Μπορείς να δεις αυτό εδώ για αρχή και μετά αν θες διαβάζεις και την ανάρτηση που θα ακολουθήσει.