ο απαραίτητος πρόλογος
Η φωτογραφία είναι τραβηγμένη σήμερα το πρωί από το κινητό μου τηλέφωνο. Απεικονίζει μεταξύ άλλων τη διαφήμιση ενός συντηρητικού υπεραιωνόβιου βρετανικού περιοδικού. Βρίσκεται στο τρένο που με πάει και με φέρνει καθημερινά απ' τη δουλειά κάπου στο νότιο Λονδίνο.
η ιστορία
Το ηχητικό εφέ της λήψης φωτογραφίας απέσπασε για λίγο τη προσοχή της διπλανής μου στο τρένο, μιας φρεσκοξυπνημένης αγγλιδούλας commuter, που σήκωσε τα μάτια της από την ανάγνωση της πρωινής της εφημερίδας και σαν από υποχρέωση προσπάθησε να κάνει τη σύνδεση. Στη συνέχεια με κοίταξε και χαμογέλασε. Τη κοίταξα και 'γω και όσο ένιωθα τα εμφανισιακά χαρακτηριστικά μου να την οδηγούν στο συμπέρασμα, αναρωτήθηκα αν κατάφερνα όντως να της μεταβιβάσω τη συναισθηματική σύγχυση που βρέθηκα πρωινιάτικα.
"It seems they are back", της είπα με απελπιστική προφορά καθώς εγκατέλειπα αστραπιαία την ιδέα ότι θα μπορούσε να κατανοήσει το συνειρμό που οδηγεί στη γνωστή ελληνική ταινία.
"You have a beautiful country", απάντησε εκείνη, καλωσορίζοντας τη προφορά και δροσίζοντας τη μέρα.
Δεν είπα τίποτα. Και η σιωπή που ακολούθησε δε βοήθησε καθόλου...
Αχ αυτές οι μικρές ιστορίες της καθημερινότητας... Να 'σαι καλά Romandante...
ΑπάντησηΔιαγραφήευχαριστώ για το feedback, σκέφτομαι να αρχίσω να γράφω μερικές πιο τακτικά πλέον μιας και δε μας μένει τίποτα περισσότερο πια από την αναζήτηση όποιας ομορφιάς έχει απομείνει
ΑπάντησηΔιαγραφή