Σε συνέχεια από τη προηγούμενη ανάρτηση
Η επίσκεψη στο Liberty Park, προς αναζήτηση περισσοτέρων συντρόφων της Occupy Wall Street θα ήταν μια απογοήτευση αν η ατμόσφαιρα δεν ήταν τόσο έντονα σκιασμένη, ακόμα και εκείνη τη μαύρη και κρύα νύχτα, από την ανάμνηση των δίδυμων πύργων, το ασύγκριτο κενό των οποίων δέσποζε στο τετράγωνο εκείνο έναντι σε οτιδήποτε τολμούσε να διεκδικήσει ίχνη παρουσίας. Μα όμως δε κάνω τούτη την ανάρτηση για τα έντονα συναισθήματα που προκαλεί το "σημείο μηδέν".
Παραδομένοι στη κολοσσιαία δύναμη του καπιταλισμού, που τα πιο φανταχτερά του δημιουργήματα ορθωνόταν μπροστά μας σε κάθε μας βλέμμα, δε μας έμενε παρά να παραδεχτούμε την ήττα. Η συντρόφισσα Α, κουρασμένη από την ολοήμερη περιήγηση στη πόλη (και κολακευμένη βεβαίως βεβαίως από τον σύντροφο της προηγούμενης ανάρτησης), στάθηκε λίγο να ξαποστάσει πλάι στον μπρούτζινο άνθρωπο με τον χαρτοφύλακα.
Το γλυπτό αυτό αναπαριστά τον στρεσαρισμένο μπίζνεσμαν που κάνει ένα τελευταίο έλεγχο στα περιεχόμενα του χαρτοφύλακά του πριν το επόμενο μίτινγκ. Ονομάζεται "double check" και για ένα πείσμα σχεδόν μεταφυσικού χαρακτήρα είχε παραμείνει ακέραιο τη στιγμή που απέναντί του γκρεμιζόταν το σύμπαν την 11η Σεπτεμβρίου.
Η εκλεκτή συντροφιά Α, συναισθανόμενη ίσως τη θλίψη της εικόνας, παρασυρμένη απ' τη συγκίνηση της ανάμνησης της καταστροφής σήκωσε το απαλό της χέρι ακουμπώντας ήρεμα τον ώμο του αγχωμένου καπιταλιστή. Είμαι σίγουρος ότι την είδα να του ψιθυρίζει κάτι στο αυτί. Δε τη ρώτησα τι. Προτίμησα να αφήσω την εικόνα να μου το αποκαλύψει. Έγειρε τότε το κεφάλι της και το ακούμπησε με στοργή στο δικό του. Για μια στιγμή, για μόνο μία, ίσως να έγινε το....
Δε μας τα λέει καλά η συντρόφισσα....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
έχεις κάτι να προσθέσεις;