άγονη γραμμή

Ο πλαστός διχασμός που μεθοδικά επί χρόνια χτιζόταν, από τους ξεπουλημένους δημοσιογράφους-υπαλλήλους των ολιγαρχών, από προβεβλημένους ελληνέμπορους, από σκοταδιστές ρασοφόρους, από παρακρατικές ολιγομελείς ομάδες και από αμόρφωτους που βρέθηκαν με λίγη εξουσία στα χέρια, βρίσκεται πλέον στο αποκορύφωμά του: 

Έχει εξαναγκάσει ένα κομμάτι της κοινωνίας στο μίσος και το υπόλοιπο στον τρόμο. 

Έχει σχηματίσει μια γραμμή που χωρίζει αυθαίρετα τους ανθρώπους σε λαθρομετανάστες και στους υπόλοιπους. Στους εξαπατημένους μιας μικροαστικής και εργατικής τάξης που φτωχαίνει και στους μετανάστες που ήταν ανέκαθεν φτωχοί και δεν είχαν παρά μόνο να ελπίζουν στο καλύτερο. 

Και χωρίς αμφιβολία μια τέτοια διαχωριστική γραμμή είναι όντως υπαρκτή. Απαιτείται όμως επαναχωροθέτησή της. 

Η γραμμή αυτή στη πραγματικότητα χωρίζει τους ολίγους της άρχουσας τάξης από του πολλούς της επερχόμενης εξαθλίωσης. Αυτούς που στην Αμερική αποκαλούν το 1% από εκείνους που είναι το 99%. Η ολιγαρχία που καταπιέζει τους πολλούς αναγνωρίζει με σαφήνεια πιο μεγάλη από ποτέ τη γραμμή που τους χωρίζει απ' τους πολλούς αλλά απολαμβάνει να συντηρεί και την επίπλαστη, τη ψεύτικη, τη τεχνητή γραμμή που υπάρχει για διαχωρίζει αυτούς που πια δεν έχουν τίποτα. 

Τώρα που οι ολιγάρχες της τρόικας καθορίζουν τη δομή της νέας κοινωνίας στην Ελλάδα, εμείς, πιο καθοριστικά από ποτέ καθορίζουμε τη νέα της υπόσταση. Εμείς εξακολουθούμε οι ίδιοι άνθρωποι: οι φορείς της μικροδιαφθοράς με τον πολιτευτάκο μας, οι θύτες των αλλεπάλληλων εκλογικών διαδικασιών, οι τηλεθεατές των δελτίων και της μπάλας, που θαυμάζουν τη πούτσα του τσόλια και που φιλάνε το χέρι του μητροπολίτη. Απλά τώρα χάνουμε και τα πάντα. Σαν τους μετανάστες των οποίων της υπόσταση την αρνούμαστε αποκαλώντας τους λαθραίους. Εξακολουθούμε η μάζα που δεν έγινε ποτέ τάξη και που κινείται τώρα γοργά στις ρυπαρές αγκάλες των μικρών δικτατορίσκων-επιζώντων του πασόκ και των ακροδεξιών, σκοταδιστικών παρατάξεων που παραμονεύουν, από την οπισθοδρομική νδ ως τη συμμορία των δολοφόνων της χρυσής αυγής.

Οι ολιγάρχες που διοικούν την Ελλάδα, και που έχουν για υποτελείς τους και για εργάτες όλους τους παραπάνω, γελούν ικανοποιημένοι με τον αποφασισμένο στρατό που ανέξοδα αποκτούν. Χρησιμοποιούν τις πολιτικές μαριονέτες τους -παπανδρέου, βενιζέλοι, σαμαράδες, καρατζαφέρηδες- κατά το δοκούν, άλλους για να εκτελούν τους σχεδιασμούς και άλλους για να θραφούν οι κανίβαλοι. 

Και έτσι μαχόμαστε τώρα ενάντια στην όμορφα σχεδιασμένη δικτατορία του κεφαλαίου με στόχο ακόμα περισσότερο σκότος, ακόμα μεγαλύτερο μίσος, πιο βαθιά, πιο σκληρή ανελευθερία για όλους. Για να παρελάσουμε μετά, ήρωες στην εκπλήρωση του χυδαιότερου αυτονόητου δικαιώματος.