Η διαφορά του από τους άλλους ήταν ότι η αποπομπή της παιδικής ηλικίας δεν στοίχειωνε μόνο τα όνειρά του. Κατα τ' άλλα, υπήρξε μοντέρνος, ολόιδιος με τους υπολοίπους. Με την ανεμελιά καταπιεσμένη βίαια σε ένα μπαλόνι ηλίου, την παιδικότητα εξαναγκασμένη βίαια σε ενηλικίωση, την ανωριμότητα μεταμορφωμένη σε μια νέα, βιαιότερη, που έζησε για πάντα καταδικασμένη στην αρρώστια της πρώιμης ήβης. Με ερωτήσεις που δεν μπόρεσαν να απαντηθούν. Με ζητήματα που δεν μπόρεσαν να λυθούν. Με απελπισίες που δεν μπόρεσαν να εξηγηθούν. Ένας μικρός που δε κατάλαβε ποτέ πότε έγινε ξαφνικά μεγάλος.
