Απ' όλα τα τρομακτικά βίντεο που δημοσιεύτηκαν αυτές τις μέρες ένα θα μπορούσε να είναι πραγματικά ικανό να διεγείρει συζητήσεις και μετά τις μεσημεριανές ώρες. Αυτό στο οποίο ένα τσούρμο από μπάσταρδα, κάπου στη Σπάρτη, αποπειρώνται να κάψουν ένα χαμόσπιτο όπου μένουν μετανάστες. Το βίντεο είναι ωμό, κυνικό και σοκαριστικά αποκαλυπτικό όσον αφορά την αποφασιστικότητα των θυτών.
Οι δεκαεξάχρονοι φαίνεται ότι έχουν πια έμφυτη την ικανότητα να τα καίνε, από μετανάστες ως και αστυνομικά τμήματα. Η οργή τους το δεκέμβρη αμφιβάλλω βέβαια αν είχε τα ιδεολογικά κίνητρα που συνεπάγονταν οι πράξεις τους, όπως και τώρα αμφιβάλλω αν τα συγκεκριμένα μπάσταρδα είναι συνειδητά ρατσιστές και μισάνθρωποι. Μπορεί να γίνουν όμως. Η κοινωνία που ζουν και σχετίζονται μπορεί να τους μεταμορφώσει εύκολα σε ασπόνδυλα. Και τα στεγανά για να τους αποθαρρύνει από τη μισαλλοδοξία ολοένα και λιγοστεύουν.
Οι δεκαεξάχρονοι αποτελούν μάζα, μια ακατέργαστη, επίπλαστη μάζα ο προσανατολισμός της οποίας θα καθοριστεί από το κυρίαρχο πρότυπο της τηλεόρασης και του ίντερνετ. Και εκεί, το μίσος για το έτερο, οι χυδαίες διακρίσεις με βάση το φύλο, τη φυλή, το χρώμα και το θρήσκευμα συνεχίζουν να ακμάζουν. Απο τα κατακάθια της ενδοκοινοβουλευτικής ακροδεξιάς και τα καθάρματα των νεοναζιστικών συμμοριών, από τα από άμβωνος κυρήγματα μίσους των υποκριτών ρασοφόρων και τις ελαφρά τη καρδία ξενοφοβικές επιθέσεις αμόρφωτων τηλεαστέρων και επηρμένων μπλόγκερ, ο δημόσιος λόγος έχει κατακλυστεί από το δηλητήριο, την αμορφωσιά τους και τη βλακεία τους. Με τη κοινωνία αποσυντιθεμένη και σε καθεστώς επικείμενης φτώχειας, με τους σχεδιαστές πολιτικών να προκαλούν με την ανεπάρκειά τους και τη δικαιοσύνη αλλοτριωμένη από το θεσμικό της ρόλο, οι ένρινες κραυγές μίσους των ασπόνδυλων είναι αυτές που τελικά θα επιπλεύσουν και αυτές που πιο εύκολα θα ακούσουν οι δεκαεξάχρονοι. Η δεξαμενή των ηθικών αυτουργών είναι -δόξα τω θεω- μεγάλη.
Το σύμπαν βέβαια σήμερα το καίει ένα άλλο βίντεο και κατά συνέπεια, ο τρόπος αντίληψης της πραγματικότητας εναποθέτει αυτήν την ανάρτηση στους κόλπους της γραφικότητας. Βαθιά μέσα μου όμως διατηρώ ακόμα την ωραία πίστη στον ορθολογισμό.
ΥΓ. Ο τίτλος είναι προς χάριν αστειότητας -αναγνωρίζω ότι ίσως να είναι και άκομψος.
Παραπειστικός ο τίτλος, αλλά εγώ θα γράψω για την Τζούλια γιατί έψαχνα ευκαιρία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΛοιπόν,
δεν περίμενα ότι ξέρει να πηδιέται το ζαβό, έπαθα πλάκα, ζήλεψα, την ξεπατήκωσα μπορώ να σου πω.
Άσε που αξίζει δυο φορές μπράβο γιατί ήταν τέλεια παρότι υποκρινόταν.
Είδες τα ασπόνδυλα;
μα τι κάνεις ρε αφεντικό με τα ποστάκια;;;
ΑπάντησηΔιαγραφήαυτό το έχω ήδη διαβάσει αλλά ο βλογγερ λέει ότι ανέβασες κι άλλα...χμμχμμχμμ
καλώς τις όμορφες!
ΑπάντησηΔιαγραφή@τσαούσα η τζούλια είναι πλέον διαδικτυακή σου αντίπαλος. Όλο το ίντερνετ ασχολείται με τα δικά της σεξουαλικά καμώματα, πρέπει να ρεφάρεις!!
@μπαλόνη, έκανα πειραμάτα για να δω τη μορφή της επόμενης ανάρτησης. Την ανέβασα και το κατέβασα αμέσως. Τώρα όμως μπορείς να τη διαβάσεις και να μου πεις τη γνώμη σου
Η μαλακία μου είναι ότι η Τζούλια πληρώνεται, ενώ εγώ όχι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντως, άλλαξες τον τίτλο της ανάρτησης, έπαψες κιόλας να με σέβεσαι λόγω Τζούλιας;
τσαούσα δεν άλλαξα τον τίτλο της ανάρτησης, κατά πάσα πιθανότητα θα διάβασες αυτό που "συνέλαβε" ο γκούγκλης όταν σε κάποιες πρωινές ώρες δοκίμαζα "στον αέρα" τη μορφή του νέου ποστ που ετοίμαζα για τη μέρα της γυναίκας.
ΑπάντησηΔιαγραφήπαρεπιπτόντως, διάβασα την ανάρτησή σου για τη τζουλια και νομίζω πως ήσουν άμεση και ακριβής και απόλυτα συνεπής σε όσα γράφεις μέχρι τώρα σχετικά με το σεξ.